Herinner jij je nog die eerste keren dat je verliefd werd? Ik was 13, sneeuwvakantie in Davos… een knappe kelner in het hotel… wat een vlinders, en afscheidstraantjes in mijn smachtende kinderogen… puppy love. Ik was 16. Hij in het jongenscollege, ik in het atheneum. Op zaterdagavond bij het uitgaan zag ik hem in de verte… en dan waren ze daar, die vlinders… maar ja ik was verlegen. Tot zoenen is het nooit gekomen, toen nog niet… Op mijn 21e ontmoette ik die prins op dat wit paard/eerder witte auto. Gefladder, gevlinder… Waren het de juiste mannen voor mij? Met wat ik nu weet twijfel ik. Zijn het vlinders? Was het misschien meer een waarschuwende kriebel?
Ik las dat die vlinders wel degelijk echt fladderen in je buik. Neurologen zeggen dat als je verliefd bent de zenuwen in je maag een soort van kriebelende sensaties geven. Vinders dus, het gevoel dat velen van ons naar zoeken. Maar is dat dan echte liefde? Nochtans, als je iets of iemand vervelend tegenkomt, krijg je toch zo een ambetante kriebel in je maag… Is het niet eerder een onderbewust teken van ‘doe het niet ’? Zijn het vlinders … Laat me je mijn verhaal vertellen,…
Hij gaf me vlinders
Jaren geleden ontmoette ik ‘die prins” waarbij ik een onmiddellijk gefladder had. Love at first sight, aan beide kanten… Vlinders in mijn buik, en ik dacht ja deze moet het zijn… dit is de man van mijn leven en voor de rest van mijn leven, en waarom niet… Urenlange telefoons, 40 km rijden om toch maar even samen te zijn. Vanaf het begin, tot de laatste dag van onze relatie fladderde mijn hart bij de gedachte hem te zien. Na een jaar vroeg hij me om te trouwen… Samen voor altijd. Vlinders of eerder motten?
Problemen in het paradijs
Wanneer je trouwt of gaat samenwonen, merk je dat er zaken veranderen in je relatie, soms kleine dingen, dingen die beginnen storen. Het spreekwoordelijke dopje van de tandpasta, die sokken naast de wasmand. Of ook omgekeerd, als hij van jou verwacht dat je kleerkast gelijnd ligt, je keuken steeds piccobello en de living onleefbaar netjes. We waren samen, leefden samen, en toch, ergens was eerlijk praten met elkaar over onze twijfels en angsten niet mogelijk. Ik deed er alles voor om hem happy te maken, hij dacht genoeg te hebben aan geld en ambitie…. En ja je past je aan… water bij je wijn, tot er voor beiden nog een troebel glas overschiet…
Bye, bye vlinders
We kusten elkaar ’s morgens bij het gaan werken, ‘s avonds bij het thuiskomen. Maar waren het nog echte kussen? Er was overwerk, of geen tijd voor ‘jouw’ vrienden, ga maar alleen… Ik werd minder belangrijk, wij waren minder belangrijk. Ergens waren we beiden bedroefd omdat we die connectie niet meer voelden. Ik heb het nog geprobeerd, hij misschien ook…. But in vain… Als dat gevoel naar mekaar er niet meer is, als je niet meer glimlacht als je haar of zijn naam hoort vernoemen…. Er werd nooit gezegd waar het fout liep, waar die ander het op gaf… Er waren weinig ruzies of discussies… Het paard is gestruikeld, mijn prins is er af gevallen. Of heb ik het paard mee helpen struikelen? We zijn niet dezelfde kant geëvolueerd. Zijn het vlinders die dan uit frustratie weg fladderen… en ergens anders een bloem zoeken?
Wat heb ik geleerd?
Ik ben beginnen begrijpen dat er nooit één waarheid is in een relatie, er zijn er meerdere… Partners interpreteren signalen anders, maken gebeurtenissen verschillend mee, evalueren woorden anders. Mijn ex en ik hadden schrik voor diepgaande gesprekken over onze gevoelens? We dachten dat niet praten die vlinders in leven zouden houden, kunstmatig misschien. We hadden ongelijk. Misschien had ik bepaalde signalen moeten begrijpen, maar ik was een groentje in relaties, toen toch nog. Elke relatie, ongeacht hoe gevuld met liefde en respect, heeft zijn ups en downs. Zijn het vlinders dan overleef je ook de downs, zijn het motten… dan tja….
Zijn het vlinders?
Ieders verhaal is anders. Ik heb het mijne, jij het jouwe… Die vlinders altijd voelen is misschien niet altijd nodig je relatie. Maar liefde gaat voorbij als je niet meer belangrijk bent voor elkaar. Als je niet langer je partner als prioriteit hebt maar eerder je job, je kinderen, je vrije tijd belangrijker vindt. Als je beseft dat je te weinig samen hebt met die ander, weet dat je die vlinders dan laat wegfladderen… En toch vlinders kunnen de start zijn van een mooie relatie waarbij partners hun best doen om voor elkaar te kiezen, zelfs op de meest uitdagende momenten. Die vlinders blijvend laten fladderen is de uitdaging.
Zo krijgt ‘Verdronken vlinder’ van Boudewijn de Groot toch een andere betekenis.
Xoxo Ninon
PS: Het verhaal van mijn crush op mijn 16. Later op kot in Gent kwam ik hem tegen op een feestje… en ja we zoenden die week een paar keer (wooowww eindelijk) en toen ik vroeg zie ik je dit weekend zei hij ‘sorry ik heb een relatie maar ze studeert in Brussel’ tja stap achteruit, vriendschap… Een paar jaar terug hem onverwachts tegen het lijf gelopen, de sympathie en die klik is er nog steeds… en die vlinders deden een huppelpasje…
Mooi, je hebt echt schrijverstalent xknuffel
Dank je
Oef, leuk iets anders te lezen dan die verkiezingsresultaten. Weer een heel mooie tekst. Even laten nazinderen. Vlinders… gevlinder… gefladder… koesteren. Mooi.
Fijn dat het bleef hangen.