Wat is oud worden? Ik word 58 binnenkort, is dit al oud of gewoon ouder? Ouder wordend van lichaam, lang jong blijvend van geest… dat is de kunst. Een blik in de spiegel (zie vorige blog), je voelt je spiertjes al eens protesteren bij een handeling, een kreun als je ‘gezwind maar iets trager’ opstaat ‘s ochtends, een knie die even moet wennen aan wandelingen. Ook met vriendinnen wordt er al eens over gepraat over de kwaaltjes, de pijntjes. Is dit nu onze toekomst? De vergrijzing besluipt ons. We zijn van plan om (tenminste hopen we) ouder te worden. We zijn niet per se van plan om oud te worden. Word ouder zonder oud te worden!
Het woord ‘verouderen’ is wat geladen, wat pejoratief… We zeggen nooit tegen een 21-jarige: ‘Wat ben je oud geworden!’ of ‘Je bent echt ouder geworden sinds ik je voor het laatst heb gezien.’ Dus, wanneer begint de term ‘veroudering’ mensen te beschrijven? Op 45? 65? 85? Wanneer heeft ‘verouderen’ het woord ‘groeien’ of ‘evolueren’ vervangen? En waarom?
Oudere ‘jongedames’
Ik heb mooie rolmodellen in mijn omgeving. Mijn ouders, mijn tantes, zelfs mijn oom, en hun vrienden laten me zien hoe je succesvol ouder wordt maar niet direct oud bent. Het zijn inspirerende rolmodellen van hoe het ook kan… niks zetel, niks moestuin, niet zitten wachten op,… Maar nu corona passé is (hoop ik) er naar uit kijkend om dingen te doen, buiten te komen, mensen te zien.
Mijn ouders:
Tot voor corona belde je best even om te zien of de ‘oudjes’ thuis waren… Hun ganse leven zijn ze heel actief en sociaal, maar corona was een spelbreker! Al dat stilzitten, dat binnen zitten, heeft geen goed gedaan, maar ik ben dankbaar dat niemand ziek werd. Als tandem doen ze het goed, met gebundelde krachten.
De mama (85):
Nu de papa (88) wat minder qua gezondheid wordt, zit de mama vooraan op hun tandemfiets (figuurlijk dan), zij heeft het stuur, toont de weg… en duwt momenteel zelfs hard op de trappers… En al kraakt en piept het wel, ze blijft positief, begaan met anderen, van alles organiserend, maar kan ook genieten van zich mooi maken en op stap gaan. Het zit toch een beetje in de genen van de ‘De Bockjes’ denk ik 😊 want ook haar zussen …
Mijn meter (90):
Mijn ‘marainneke’ is een inspirerend rolmodel… Met haar 90 jaar nog steeds jong en gedachten. Ik belde haar deze week, ‘Sorry meisje, ik moet naar de bestuursvergadering van Vief (een gepensioneerdenvereniging waar ze nog steeds voorzitter van is), maar ik zal even in mijn agenda kijken om eens samen te lunchen’… En veel kans dat die van haar voller staat dan de mijne 😊… De laatste jaren heeft ze ook een garderobe-probleem, want die ouwe-madammen-kledij is ook haar ding niet… Ze houdt van mooi en klassevol. Ja ik heb toch wel trekjes van mijn meter😊.
Mijn tante (87) en nonkel (95):
Dat zijn de sportievelingen, die stappen nogal wat af… Tot voor corona namen ze bus/trein/tram naar zee. Nu gaat het met de belbus elke week richting het stadscentrum, wat kleine boodschappen doen en een koffie op een terrasje voor ze naar huis gaan. ‘Je moet toch genieten nu het nog kan’ 😊. Mijn tante is de spil van hun gezin… maar samen zijn ze meer dan hun som…
Ik heb ook nog een tante van 70+:
… en dat is helemaal een ‘jongedame’… bezig met een nieuwe liefde, reizen, cultuur… Ze ging deze zomer naar Ibiza met haar kinderen en kleinkinderen… Geen idee of ze stond te dansen op foam party’s maar het zou me niet verwonderen 😊.
Mooie voorbeelden van oudere ‘jongedames’ en hoe je best je leven zo leuk en zinvol mogelijk invult, zo inspirerend. Word ouder zonder oud te worden
Een goede gezondheid is cruciaal
Als we het geluk hebben om relatief gezond te blijven, kunnen we gelukkig ouder worden. De werkelijkheid leert op ziek zijn staat geen leeftijd. Maar ik ervaar in mijn onmiddellijke omgeving dat je met ouder worden wel meer met fysieke problemen te maken hebt.
En nee het is niet langer ‘…rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan’😊 (Herman Van Veen hoor je hier). Bereidt je er op voor dat het allemaal wat rustiger, wat minder zal gaan in de nabije toekomst. We willen we nog dat ons lichaam wil, maar tja kunnen… Je zal je moeten aanpassen aan fysieke veranderingen aan en leren luisteren naar je lichaam. Intensieve fitness zal misschien moeten ingeruild worden voor dagelijkse yogaoefeningen. En dat is oké.
Zoals de papa zegt ‘ik ben in de fleur van mijn slijtage’… Genieten van wat je wel nog kan, en hebt. En van de genegenheid van je partner en je familie en je vrienden… is dat niet het belangrijkste.
Het is nooit te laat
De vrouwen die ik ken en die hun ouder worden omarmen, blijven evolueren en bewust in het leven staan. Ze zoeken een zinvol leven, beseffen dat sommige van hun dromen niet uitkwamen (hoeft ook niet), maar gaan wel op zoek naar nieuwe dromen en uitdagingen. Creatieve bezigheden, vrijwilligerswerk als bestuurslid, intellectuele uitdagingen… ze volgen hun nieuwsgierigheid en laten zich leiden. En ze zijn blij met de verrassingen!
Ik was 54 toen ik startte met deze blog… Een 60-jarige vriendin deed, na jaren in het bedrijfsleven, een volledige ommezwaai met haar carrière om meer genoegdoening te kennen. Na een collectief ontslag in slechte tijden, opende een ex-collega (58) haar koffiebar, een levenslange droom… Een echtpaar 60plussers vertrok naar Spanje en heeft er een B&B… Het is nooit te laat…
Nu is alles wat we hebben
Er liep één rode draad door mijn gesprekken over ouder worden: tijd voelt nu kostbaarder dan ooit. De weg die voor ons ligt is korter dan de weg die we hebben afgelegd, hoe gezond we ook zijn of hopen te blijven. Nu is alles wat we hebben Kansen creëer je zelf… Veranderingen kan je ze bewerkstelligen.
En dat besef van ‘tijd’ geeft soms dat gevoel van ‘ik wil nog zoveel meemaken’. Bovenal worden we naarmate we ouder worden erg dankbaar voor het heden. Maar om gelukkig te zijn moet je ook aanvaarden en waarderen wie we zijn geworden en waar we nog kunnen naar uitkijken….
.
We willen meer genieten, voelen dat we leven… En van elke dag de beste en de leukste te maken, in plaats van herinneringen op te halen of je zorgen te maken over wat er in het verschiet ligt.
En zo zijn we weer terug bij het plukken van de dag, ‘carpe diem’…
Wie zijn jouw rolmodellen? Hoe ga je om met ouder worden? Hoe blijf je genieten als je ouder wordt?
Xoxo Ninon
Ps: alle foto’s gratis van Pexels, de foto met mijn familie met hun toestemming geplaatst
Lees ook deze blogs over ouder worden ben-ik-echt-onzichtbaar-nu-ik-vijftig-ben en help-grijs-worden
Zo mooie ode aan ons verder evolueren. 🙏👌
Je mama ontmoette ik ooit, en zeer zeker inspirerend.
Mijn schoonmama was mijn rolmodel, op 95 nog voorzitter van vanalles, verliefde relatie met de overbuur in assistentiewoning , onbevangenheid troef
Ook mijn moeder op haar 92 zeer drukke agenda
Die “oudjes” soms jonger van geest dan de jeugd, zelfs als het lichaam soms sputtert ….
Wij hebben mooie inspirerende rolmodellen, dames die we ons levenslang kenden… Ik hoop dat er ooit ook iemand over mij, over jou, over ons zo denkt… Dat we ouder maar niet oud mogen worden.