Wat niemand je zegt over ouder worden, tot het te laat is

Een blog met een knipoog deze keer, blame it on de hittegolf. Mijn hersentjes zijn wat zweetheet en maken dan rare kronkels… Maar, ik heb altijd een ‘so what’-benadering gehad over ouder worden, ik verjaar gewoon niet graag. En toen ik nog jong(er) was, was het de nog ver van mijn bed show en deed ik al die ‘roekeloze’ dingen die we (zouden moeten) vermijden. Ik dronk regelmatig een pintje te veel, ik feestte tot diep in de nacht, ging naar bed zonder mijn make-up af te doen… Of we wisten van niet beter en gingen zonnebaden ingesmeerd met olijfolie om zeker een diepe bruine kleur te krijgen, want bruin dat was gezond. Tja, inderdaad… echt dom! Het probleem voor mij en voor vele anderen van mijn leeftijd is dat ik me niet oud voel. De meeste dagen ben ik ervan overtuigd dat ik vastzit ergens midden de veertig, totdat ik langs een spiegel loop en me afvraag: Wie is die ouder wordende mevrouw? Hoe komen die kraaienpootjes er zo plots, en die dikke fronsrimpel? Van waar die grijze haren waar ik er helemaal geen wil (ja daar!)… Wat niemand je zegt over ouder worden, tot het te laat is.

Ouder worden

Of ik het nu leuk vindt of niet, ik ben ouder geworden. En nu die kaap van 60 gestadig dichterbij komt, geraak ik in een nee-nee-ik-wil-niet modus… Want alle die dingen die je kan verwachten bij ouder worden jagen me schrik aan… Weet jij wat je kan overkomen als je oud wordt? De ‘gevaren’? Wat niemand je zegt over ouder worden, tot het te laat is.

De eerste tekenen

De eerste indicatie dat ik ouder werd, was toen ik echt moest beginnen pieren naar mijn scherm of om de krant te lezen en dus een bifocale bril moest kopen. Man, man je wordt oud meid… je eerste oma-bril😊 met ver- en dichtbij zicht. Positief is dan weer dat de rimpels die over mijn gezicht zijn getekend niet echt opvallen – wat je niet kunt zien, bestaat niet, toch?

Je vergeet waarom

Het overkomt ons allemaal. Waar zijn mijn sleutels, mijn bril… oh ja op mijn hoofd… Gisteren nog, ik hol de trap op, naar mijn kleerkast… Verdorie wat kwam ik nu weer halen? Het is wat het is. Of die twijfel of ik de kookplaat of het strijkijzer wel heb uitgeschakeld nadat ik de voordeur al ben buiten gestapt. Toch even checken, beter voorkomen dan…

We hebben zoveel ‘belangrijke’ dingen in ons hoofd rondzweven dat er geen ruimte meer is voor de kleine dingen. Laat me nu verder gaan met de rest van dit bericht voordat ik vergeet wat ik wilde zeggen😊.

Haren leiden een eigen leventje

En een ochtend word je wakker denk je oeps van waar komt die snor nu plots, is mijn wenkbrauw gezakt? Of dat haar en dit haar op mijn kin was er gisteren ook nog niet. Help! En mijn wenkbrauwen verdwijnen, moet ik die nu gaan bijtekenen?  Je kan er natuurlijk ook een creatieve twist aan geven en een keer je ene wenkbrauw hoger te zetten dan de andere en jezelf een vragende houding te geven ‘Wuk??’😊.

Wijze grijze

Sorry nee ik ben er nog niet klaar voor… Jani zei ooit, de goedkoopste verjongingskuur is een haarverf… Er zijn mooie grijzende dames (en heren), maar voor mezelf me laten vergrijzen nee nog niet… Nog erger vind ik die grijs wordende schaamstreekharen. Ik heb de pussy van een 80-jarige binnenkort😊, en daar helpt verven niet. Heeeellpp!!!!

E.T. phone home

Je krimpt, groeit wat krommer. Je oren en neus blijven groeien en worden meer aanwezig. Ook je tanden lijken groter dan vroeger. En dan nog die kalkoenhals en chicken wings onder je armen. Een lichaam met frommels, plooien, voegen en lijnen. Op je armen en benen zie je de aders en ouderdomsvlekken. Je voeten zijn niet langer meer elegant… maar knobbelig. Je verliest je kleur en wordt wat perkamentig Je probeert het lang tegen te houden, maar langzaam maar zeker verander je in een buitenaards wezen, een alien😊…  ‘E.T. phone home…’😊

Over zemelen en pruimen

Nee, je zal niet langer die zoete broodjes of honey krispies kopen waar je altijd zo van genoot. Automatische word je aangetrokken door gezondere, met zemelen verrijkte, ontbijtgranen en… droge pruimen. Want ja als je ouder wordt krijg je een probleem down there… je darmtransit. Koolhydraten verteren gaat als je ouder wordt ook moeilijker. Je krijgt een opgeblazen gevoel, maagpijn, je buik maakt rare geluiden, oeps een ruftje ontsnapt😊.

Eigenlijk zal je niet veel van de dingen die je vroeger lekker vond kunnen eten. De extra kilo’s blijven er zo aanplakken ook al kijk je er slechts naar. En er af krijgen, nee ho maar!

Je nieuwe superkracht is onzichtbaarheid

Op een dag loop je door een winkelstraat, nadenkend waar je een koffie wil gaan drinken en eventjes zitten. Een vrouw die een kinderwagen duwt, zal recht op je af komen. Je zal moeten opzij springen om toch maar niet aangereden te worden. Sorry echt niet gezien. Incident afgewimpeld, en nu koffie. En dan zal je op dat terrasje zitten en proberen de aandacht van de ober te trekken… Of die winkel binnen gaan en willen advies krijgen van een verkoopster, maar ze zullen blijven praten over hun families en vriendjes en je negeren. Gefeliciteerd! Je bent zojuist onzichtbaar geworden😊.

Je wordt een kreuner

‘Huhhh!’ Zo kom je vanaf nu uit je zetel, met een kreun ‘huhhh!’. Pook de trap nemen of met iets zwaardere boodschap zeulen ‘Huhh!’ We steunen en kreunen als we ouder worden, net als oude roestbakken die niet meer gesmeerd lopen. De wetenschap (kijk hier naar Ze zeggen dat over kreunen) heeft aangetoond dat met een kreun het allemaal beter gaat (en oké dat ging over tennissen, maar toch). Dus geneer je vooral niet voor die kreun, uiteindelijk we zijn toch onzichtbaar!😊

Praat me niet over…

Al doen senioren ‘het’ nog op late leeftijd, zeker sinds dat blauwe pilletje… Met seks gaat het ferm bergafwaarts als je ouder wordt. Het is allemaal niet meer zo nodig, zeggen de dames, en sparen zo de gevoelens van hun partner want die heeft problemen met volhouden en hard worden. En die denken dan dat het aan hun vrouw ligt. Nee heren, het is een van de dingen wat niemand je zegt over ouder worden, tot het te laat is…

Zonder woorden

Je zal een teveel aan woorden hebben en tegen jezelf praten of praten tegen Godot, tegen niemand… Anderzijds zal je veel woorden vergeten… Je lievelingslied zal een la la la la worden… pom pom piedie pom… tekst kwijt… Je favoriete schrijver, de leuke plaats waar je altijd op reis ging, de naam van het lief van je oudste kleinkind… Wie daarnet op bezoek kwam… vergeten…. Tot je jezelf vergeet…

Wat niemand je zegt over ouder worden, tot het te laat is

Het besef dat als we ouder worden helemaal weer terug naar die babyfase gaan is confronterend. Je verliest je haren, je tanden, je geheugen, je woordenschat,…

En zo geraakt de cirkel rond.

Xoxo Ninon Wat niemand je zegt over ouder worden, tot het te laat is

Lees ook deze blogs over ouder worden when-im-sixty-four-zal-je-mij-nog-nodig-hebben-als-ik-60-ben en een-puber-van-middelbare-leeftijd