Wanneer het fout loopt, zwemmen of zinken…

Het is een attitude, een karaktertrek misschien? Of een deel van je opvoeding?  Geleerd of geërfd? Wanneer je dagelijkse leven plots ondersteboven wordt gezet, dan heb je keuzes. De keuze om te zinken of de keuze om toch maar te zwemmen. Zinken is berusten, alle hoop vernietigen. Zwemmen is jezelf onderdompelen in het probleem, het in perspectief proberen te zien. En ook nadenken met van dat goed gezond verstand, wat kunnen we er aan doen… Wanneer het fout loopt, zwemmen of zinken ?

Als er iets ingrijpends gebeurt in je leven, met je job, je kinderen of partner, je familie, je gezondheid,… dan is dit zeer confronterend. Je komt jezelf tegen.  Bij een probleem, bij moeilijkheden, beginnen we nogal vlug met piekeren,… Scenario’s schrijven in ons hoofd, hersentjes die niet stil vallen.  Het is afwegen, of de tijd gebruiken om je zorgen te maken over het probleem., of eerder er mee om te gaan… kunnen we er iets aan doen… Het is wat het is… Best zwemmend, of toch watertrappelend, daarom…

I know, slechte ervaringen zijn er altijd, onvermijdelijk. Het overkomt je, ons allemaal, op onverwachte momenten. Mijn grootouders kwamen om in een auto-ongeval, ik was 14. Mijn echtscheiding had een heel groot impact op mijn zijn, ik was 35. Na 26 jaar bij dezelfde werkgever, mocht ik op nieuw op zoek, en opnieuw en opnieuw… ik was 50+.  Ik verloor ook liefdes die afgelopen periode. Mijn partner overleed vorig jaar in maart, ik was 53. En toch… ik weet niet of mijn manier de goeie manier… maar voor mij… ik probeer in die woeste baren van het leven toch te zwemmen…

Je altijd hoopvol voelen
En toch, hoe groot de invloed en inwerking van die ervaringen ook op mij en mijn leven ook was en is.  Het is een cliché maar gelukkig en oh zo waar het leven gaat verder.  Jij bent een sterke madam, zegt men. Neen, misschien,… het is ook hoe je er mee om gaat.  Hoe je onder veranderende omstandigheden jezelf opnieuw uitvindt, je leven een andere wending geeft. Voor mij voelt het aan als testfases in je leven, misschien wel leermomenten. Veranderingen waar je je moet aan aanpassen. Het leven leert je iets over jezelf. Hoe je er mee omgaat. Het is misschien cru om nu te denken aan “elke nadeel heb z’n voordeel’ dixit Johan Cruijff, en toch in mijn hoofd klinkt het wel zo een beetje… Het positieve zoeken, ook in negatieve ervaringen. Wanneer dingen fout gaan, dan denk ik eerst “Shit, oh nee!”, maar daarna komt “OK, wat nu?” Hoe kan ik leren zwemmen, nee niet zinken…

Wees een optimist
Als je iets overkomt dan zijn emoties zeer variërend, van ergernis tot boosheid, van angst tot verdriet. Laat het even bezinken neem nooit impulsieve beslissingen op het moment zelf. Adem, neem een koffie.  Denk na in alle kalmte, gebruik je levenswijsheid je levenservaring, probeer rationeel denken en emoties even te bekoelen.  Er is misschien, niet altijd, een oplossing, een levenswending. Hoe ga ik er het best mee om. Hoe ageer ik op een positieve manier en kan ik in deze situatie best blijven watertrappelen, blijven zwemmen. Dan kijk ik in de spiegel en zeg “Ook dit is maar een fase, een moment, een ogenblik. Nu voel ik me verdrietig en ongelukkig, maar dit gaat voorbij”. En ik concentreer me op het leven,  kijk hoopvol uit naar een volgende ‘geluk’ moment. Blijven drijven is soms beangstigend, maar dan zink je wel niet…

Leer van een fout en groei
Aanleiding van deze topic was iets op facebook wat passeerde: de Dalai Lama zegt: “Als je verliest, verlies dan de les niet” Iets wat niet lukt, is gewoon een les dat het ook anders kan.  Feit dat je het probeerde is meer waard dan het detail dat het niet gaf wat je voor ogen had. En niets let je om opnieuw te proberen met een gretigheid, energie en positiviteit. Opnieuw solliciteren, opnieuw liefde zoeken, op een zo positief mogelijk manier met je ziekte omgaan, een meerwaarde te betekenen voor degene rond je die het moeilijk hebben. Leer zwemmen.

Zoek advies
Nee, je hebt niet alle waarheid in pacht.  Als iets je niet lukt, vraag. Zoek coaches om je heen. Mensen die je vertrouwt. Ik probeer ook hulp en advies te vragen, het lukt me niet altijd, want ook ik denk “Allee ik ben toch een sterke madam, ik kan dit toch alleen”  Nee blijkbaar niet.  Vraag :”Hoe moet ik leren zwemmen?”

Geef niet onmiddellijk op, maar geef het wat tijd
Er zijn uitzonderingen die we gewoon moeten accepteren als er iets mis gaat. Het is niet gemakkelijk, het vereist doorzettingsvermogen; en kracht en karakter.  En deze kracht moet je vooral vinden in jezelf. Iemand anders kan je coachen maar toch je kan alleen maar jezelf leren zwemmen. Laat gaan wat je niet kan veranderen, leer er mee leven. Zwem!

Onder alle omstandigheden, probeer om toch maar te leren zwemmen, watertrappelen,… zinken is echt geen optie

Mijn sierlijke feniks tattoo, is hét symbool van wederopstanding. Ik heb er bewust voor gekozen toen ik 50 werd.  Eentje om van mijn bucket lijst te schrappen. Mijn feniks helpt me te herinneren ‘onder veranderende omstandigheden jezelf steeds weer uitvinden en doorgaan’. Mijn tattoo staat op een plaats die ik zonder spiegel niet kan zien, ook symbolisch.  Achteruit kijkend (naar mijn rug, mijn verleden) vooruit gaan (emotioneel)!  Hij is in ‘kant’ design, als teken van vrouwelijkheid en ook een eerbetoon aan mijn ‘maraineke’ die vroeger een atelier had en communie & trouwsuite kinderjurkjes maakte. Hij zal, of is, ondertussen ook al lichter… en misschien zal mijn tattoo terwijl hij verder vervaagt, blend met mijn huid, ook de krassen op mijn hart en de blutsen in mijn ziel met zich mee nemen… Ik hou van mijn feniksvogeltje.

Xoxo Ninon