Tijdens het voorbije lange herfstweekend zag ik de recente film ELVIS van Baz Luhrmann over het leven van Elvis Presley, een aanrader met een prachtrol van Tom Hanks als Colonel Parker. Het eind van de film greep me even naar de keel wel, want iets ligt blijkbaar nog steeds gevoelig. Niet zozeer het verhaal want Elvis’ tragische einde zat er aan te komen. Maar heel symbolisch is laatste lied van de film, ook het laatste lied dat Elvis Presley ooit in het openbaar zong tijdens zijn allerlaatste televisieoptreden in Rapid City op 21 juni 1977: ‘Unchained Melody’ Klik op deze link terwijl je de rest van de blog leest. Unchained Melody, een melodie van loslaten die in deze tijden van afscheid ook mij nog steeds beroert.
Tip: Elvis is momenteel te zien op Telenet Film voor 5.99€ dus als je even tijd hebt.
Elvis en ik
Het was voor Elvis zijn laatste grote moment 2 maanden voor zijn dood. Unchained Melody door Righteous Brothers (klik hier als je deze versie wil horen) was ook ooit symbool voor een groots moment in mijn nog jonge leven, mijn eerste openingsdans lang geleden (in 1986). Ik ontdekte het op een Best of ’60! cassette van mijn ouders. Net zoals het cassetje op een bepaald moment bleef haperen in de recorder en kapot was, liep ook mijn huwelijk op de klippen. Luisteren naar dit lied deed me heel lang pijn, ik zette de radio uit of zocht een andere zender.
En toch… hoe symbolisch was het toen mijn ondertussen overleden 2e echtgenoot me zijn ‘luister-eens-naar-mijn-favoriet-lied’ doorstuurde bij het begin van onze vrijage… Het was ja inderdaad Unchained Melody. Het doorgeven van een keten der liefde? Of de ketens van een liefde?
Elvis werd geketend door zijn carrière, door zijn roem, door zijn publiek, door zijn manager… En zijn laatste lied Unchained Melody voorspelt bijna dat hij binnenkort bevrijd zal zijn… zonder ketens, hij mag loslaten. Misschien was dit lied ook voor mij eerder profetisch… Unchained Melody, een melodie van loslaten, alle ketens los, een aanvaarden van eindigende liefde, een eindigend leven… een afscheid… ongeketend zijn misschien.
Afscheid is pijnlijk
Van beide relaties moest ik afscheid nemen. Mij is het nog steeds niet helemaal duidelijk wat het meest pijn doet, een echtscheiding of als je partner overlijdt… Beiden voelen ergens hetzelfde, pijnlijk, verdrietig, het heeft impact op je zijn.
Deze eerste week van november, met Allerheiligen en Allerzielen er middenin, voelt als een afscheidsweek. Dit zijn dagen waar we onze overledenen willen herinneren en eren. Velen verloren de afgelopen periode wel iemand die belangrijk was in hun leven. Maar er is ook soms dat andere afscheid van hen die er nog zijn. En ook dat afscheid valt dikwijls zwaar, een ex-genoot, een liefde die niet mocht zijn, een relatie die eindigde… Misschien kunnen we tijdens deze dagen van afscheid even bij hen allen stilstaan. Het zijn allemaal mensen die er eerst wel nog waren, maar aan wie je nu op een andere manier moet denken dan ervoor… Weemoedig, verdrietig, als een gemis, een leegte, een aanpassen, de moed en sterkte vinden in jezelf om verder te gaan met je leven. Sommige mis je voor altijd, soms mis je ze zonder ze terug te willen.
Wist je dat
Sinds de romantische film Ghost (1990) met Demi Moore en Patrick Swayze over een liefde die de dood overstijgt, kozen velen na mij dit lied als openingsdans. Nochtans lang voor Moore en Swayze, zelfs vóór de Righteous Brothers (1965), was dit de ‘Melody’ van de film ‘Unchained’ (1955). Een verhaal over een moderne gevangenis in Californië, waar men niet opgesloten zit in een cel, zonder gewapende bewakers is. Over het dilemma van een gevangene of hij zijn straf accepteert en eervol uitzit, en twijfelt of zijn vrouw op hem zal wachten. Of als hij toch probeert te ontsnappen, eerder thuis is, maar misschien de rest van zijn leven op de vlucht. Alles behalve het romantische verhaal. Wil je het einde weten? Hij probeert te ontsnappen, en het luk maar de laatste scène is dat hij zich toch omdraait en teruggaat naar de gevangenis…
Misschien staat het toch symbolisch voor de twijfels die je soms kan hebben bij de vrijwillig geaccepteerde doch beperkente vrijheid binnen een huwelijk, in een relatie. Unchained Melody, een melodie van loslaten.
Unchained Melody is een van de meest gecoverde nummers van de twintigste eeuw. Wikipedia spreek van meer dan 500 versies. Heb je er nog niet genoeg van, klik dan op deze link als je er nog meer wil ontdekken.
Unchained Melody, een melodie van loslaten
En voor mezelf… Ik heb ontdekt dat luisteren naar dit lied niet langer pijnlijk is. Het is niet langer die in de knoop geraakte cassette. Het is een herinnering aan wat ooit geweest is. Maar meer nog is het gewoon een mooie melodie. Unchained Melody moet ook gedraaid worden op mijn laatste afscheid (dat is wel nog efkes hoor), maar met de rauwe stem van Bono van U2. Want ik heb het losgelaten, ongeketend, vrij…. I need your love…
Wil je ook deze versie kennen, klik dan hier Unchained Melody by U2.
Xoxo Ninon
Nog een paar impressie van de film ELVIS, met Austin Butler, die je de echte Elvis bijna doet vergeten? Klik op onderstaande links.
Elvis Presley & Austin Butler — Suspicious Minds Comparison
Elvis Presley & Austin Butler – Trouble
Austin Butler Elvis Presley – Side by Side Unchained Melody
Lees ook deze blogs over afscheid nemen tuin-van-herinneringen en hoe-lang-neem-je-afscheid
Ik ben wat emotioneel na het lezen van deze blog. En je hebt helemaal gelijk soms moeten we ook even denken aan wat niet kunnen blijven is. Ik heb ook zo een emotioneel lied (You van Ten Sharp) dat me doet terug denken aan een relatie die heel diep gegaan is maar niet is blijven duren, Deze heeft heel lang onder mijn vel gezeten en mijn huidige partner heeft me echt wel moeten geruststellen… En de Elvis film ga ik met het lange weekend misschien even zien… Grtj
Ook You van Ten Sharp heeft voor mij een speciale betekenis. Het was het lied waar ik met mijn overleden echtgenoot op dansten op onze trouwdag… Raar maar naar dit kan ik makkelijker luisteren dan naar Unchained Melody… Vandaar dat ik dnek dat elk afscheid een zwaar impact op je kan hebben.