Trouwverjaardag

Ik had daarnet even mijn trouwring vast, 25.07.2014 vandaag zou het mijn trouwverjaardag geweest zijn… En zoals elk jaar zal ik even mijn witte jurk passen en even luisteren naar Ten Sharp… zo gewoon traditie. Een dag met een zilveren randje…

Vorig weekend vierden we het 65-jarig huwelijksjubileum van mijn ouders. Een briljanten trouwverjaardag van 2 schitterende mensen. 65 jaar in alle liefde, 65 jaar er echt zijn voor mekaar, 65 jaar waar 1 + 1 gelijk is aan meer dan 2. Haartjes gekapt, nageltjes gelakt, nieuw jurkje voor de mama, nieuwe das voor de papa 🙂. Eerst huldiging door de burgemeester in het mooie stadhuis van Oudenaarde, daarna vieren met de familie. Spijtig genoeg was het zonder mij, de eerste keer in al die maanden coronapositief en in quarantaine…

Mammie & papa, dikke proficiat met jullie 65e trouwverjaardag! Ik wil jullie bedanken omdat jullie mij en mijn zussen geholpen hebben onze weg te vinden in deze wereld. Daarom deze brief met woorden die uit ons hart komen.

Dankbaarheid tonen is misschien iets waaraan je soms wel denkt maar niet genoeg doet… Daarom is deze blog ter ere van mijn ouders en wil ik gewoon bedankt zeggen en hen laten weten hoe belangrijk ze waren en uiteraard nog steeds zijn voor mij en mijn zussen. Ik wil graag mijn waardering en respect uitdrukken voor alles wat ze voor ons hebben gedaan. Deze brief werd ook gelezen op het jubileumfeest.

Privéfoto niet te kopiëren zonder toestemming (foto met akkoord ouders)

Beste mama en papa,

Twinkeling

Mama, papa, waar zou ik zijn zonder jullie twee? Zelfs nu, nu jullie tachtigers zijn, zien we nog steeds die twinkeling in jullie ogen als jullie naar elkaar kijken… Jullie liefde gaf mij (en mijn zusjes uiteraard) leven… Bekijk het resultaat: 3 knappe dochters… Een symbiose van de looks en de karakters van jullie beiden. Door jullie voorbeeld, door jullie kracht maakten jullie van ons zelfstandige, sterke madammen. Fiere sterke vrouwen die hun mannetje, eigenlijk vrouwtje, weten te staan in deze wereld. Dikke merci!

Respect

Bedankt dat jullie echt in ons leven geweest zijn en voor ons gezorgd hebben, ook toen het even op latere leeftijd nodig was. Dankzij jullie hadden we altijd meer dan genoeg. Volop veiligheid, geborgenheid, eten, onderdak en liefde. Al die dingen die opgroeiende kinderen nodig hebben. Het belangrijkste was dat we altijd voldoende ruimte hadden om te groeien en ruimte om te rusten. We waren wel 3 zusjes met gelijke jurkjes aan, maar toch werden we behandeld als individuen in de keuzes die we maakten. En jullie moedigden ons ook altijd aan bij alles wat we aanpakten en tikten ons op de vingers als we te weinig presteerden. Jullie waren altijd begaan met ons, maar respecteerden onze keuzes. Ik weet dat dit dingen zijn die ouders voor hun kinderen zouden moeten doen, maar ik denk niet dat iemand anders het beter had kunnen doen.

Uitvliegen

Liefde geeft vleugels zeggen ze. En inderdaad dat zag ik ook bij jullie. Samen waren jullie zoveel meer en zoveel grootser dan alleen. Samen vlogen jullie veel verder. En dat mogen we ook letterlijk nemen… Als een paar echte tortelduiven koerden jullie Frankrijk en Spanje rond op zoek naar leuke plekjes voor de vakanties met jullie kroost en de rest van de familie… Later brachten metalen vleugels jullie ‘van in Afrika tot in Amerika, van op de Himalaya tot in de woestijn’…. En ondertussen sloegen ook wij onze vleugels uit. We gingen op zoek naar een paradijsvogel… En al heeft die vogel misschien wat van zijn pluimen verloren onderweg😊, we weten ondertussen dat we ons paradijsje zelf moeten maken in deze wereld.

Werelds

Ik wil jullie bedanken dat jullie ons besmet hebben met die op-reis-gaan-microbe. Jullie hebben ons geleerd nieuwsgierig te zijn naar de wereld. Open te staan voor nieuwe ervaringen, andere culturen, nieuwe landen, vreemde plaatselijke gebruiken… O zo dikwijls werden tijdens die reizen mooie herinneringen gemaakt. Fotoboeken vol waar jullie nog steeds van genieten. Weet je nog die keer… weet je nog toen… Zoveel dingen om te koesteren.

Echte liefde

Ouders die echt van elkaar houden, ze zijn het voorbeeld voor hoe je later ook de liefde zoekt en wilt ervaren. En het is pas die laatste 10 à 20 jaar dat ik echt besef dat ‘de liefde’ vinden niet makkelijk, ‘de liefde’ behouden niet evident is en ‘de liefde’ koesteren noeste arbeid is. Wat een goed koppel zijn betekent, wat goede verantwoordelijk ouders zijn betekent, wat betrokken grootouders zijn is, hoe betrokken zijn met je medemens en je omgeving… In dit alles waren jullie een mooi voorbeeld. Pas als je zelf ouder bent en door de lens van ervaring en perspectief kan terugkijken, beseffen we misschien nog beter hoe we het getroffen hebben met jullie.

Vertrouwen

We waren en zijn getuige van een grote liefde tussen 2 mensen. Lou & Roland die mekaar echt graag zien en elkaar op de eerste plaats zetten, elkaar aanvullen, trots zijn op elkaar. Was het niet zo geweest, dan hadden we die 65 jaar gelukkig getrouwd niet gevierd. Een ’trouwverjaardag’ als in het celebreren van trouw en vertrouwen wat altijd centraal stond in jullie relatie. Het leven kent zijn ups en downs, maar samen zijn met iemand van wie je houdt en respecteert, maakt het allemaal zoveel beter. Voor de papa is ons mama zijn koningin!

Nog steeds voelen we de kracht van jullie beiden. Ook nu het in de herfst van jullie leven soms wat moeilijker gaat, vullen jullie elkaar nog meer aan en zijn de taken misschien wat anders verdeeld, maar met 2, nog steeds gelukkig. Iedere dag wordt geplukt, elk happy moment gekoesterd. Nog steeds is de regel zoveel mogelijk genieten!

Tel alleen de zonnige uren

Tel alleen de zonnige uren… een levenswijsheid waarmee we zijn opgegroeid. Een positivisme dat helpt en sterkt als het wat moeilijk gaat. Weten dat achter de wolken steeds weer een zon zal komen piepen is zo een meerwaarde in je leven… Ja alles wat jullie ons leerden leeft nog onder onze huid, het wordt altijd beter, en dat is een feit.

Mama en papa

Waar het op neerkomt is dat jullie de beste ouders waren die we ons hadden kunnen wensen. Sociaal, intelligent, toegewijd, grappig, zorgzaam, loslatend om ons op eigen benen te laten staan wanneer het tijd was. Ik wil dat jullie weten dat we van jullie houden en bedanken voor alles en nog langer.

Love you, veel liefs en kusje van ons allemaal

Xoxo van de zusjes Ninon, Krista & Sylvie 😊

En ja de jubilarissen kwamen ook in de krant, lees het Het Nieuwsblad  en Het Laatste Nieuws.

Privéfoto niet te kopiëren zonder toestemming (foto met akkoord ouders)

Lees ook deze blogs word-jij-een-leuke-oude-mevrouw en en-plots-zijn-ze-hun-leeftijd/

12 reacties

  1. Wow, hoe mooi verwoord Ninon. Wat een geluk dat jullie in zo´n warm nest mochten opgroeien en nog steeds in een warme thuis kunnen binnengaan. Draag zorg voor elkaar het is zoooo kostbaar dat mooie geluk. En ik mocht in 2014 op jullie trouwreceptie aanwezig zijn waar ook zo´n warme liefde en genegenheid was. Veel te vroeg is daar op zo´n trieste manier plots een einde aan gekomen. Yves blijft nog dikwijls in m´n gedachten. Dikke kus en knuffel

    1. Inderdaad ouders zouden er zo moeten voor zorgen dat hun kinderen een warm nest hebben, dat is inderdaad onbetaalbaar geluk. Ja mijn trouwdag is al weer 8 jaar geleden, aan de mooie momenten denken we terug, de andere die proberen we een plaats te geven.

  2. Hele mooie woorden voor 2 mooie mensen, die het verdienen om in de schijnwerpers gezet te worden. Samen hebben ze een leven opgebouwd om fier op terug te kijken en een prachtig gezin grootgebracht. Chapeau !

    1. Dankjewel meisje. Ik besef heel goed dat velen rondom dit niet gekend hebben en dat is zo spijtig. Maar ge ziet met mij en met jou is het toch goed gekomen 🙂

  3. Wow … prachtig geschreven Ninon!
    Proficiat aan je (ongetwijfeld fiere) ouders.
    Jullie erkentelijkheid en appreciatie is hartverwarmend …

  4. Ik pinkte een traantje weg, veel herkenning ik kom ook uit een warm nest maar mijn ouders zijn ondertussen al overleden. Mooi dat jij en je zussen die zelfde dankbaarheid voelt als ook ik en mijn broer doen naar onze ouders. Ze hebben het niet altijd gemakkelijk gehad, maar toch hebben we er als kind nooit iets van gevoeld, en nu beseffen we dat ze zichzelf te kort deden om ons te laten studeren bijvoorbeeld. Mooi.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.