Gelukkige Moederdag? Reflecties op een kindvrij leven

Vorige zondag was het Moederdag. Toen ik naar de bakker ging werd me een ‘Gelukkige Moederdag’ gewenst. Vroeger corrigeerde ik de mensen als ze me een fijne Moederdag wensten. Uitleggen dat ik geen kinderen had, voelde als het ‘eerlijke’ om te doen. Nu deed ik dat niet. Ik besef al langer dat het iemand onnodig in verlegenheid brengt want men wil uiteindelijk gewoon attent en beleefd zijn. Dus nu zeg ik gewoon ‘dankjewel’ en ga verder. Tja men kan het niet weten. Een vrouw van 50+, dus het is niet abnormaal dat ze ooit een kind heeft gebaard. De tijd dat dit een steek(je) door mijn hart was, is reeds lang voorbij. Het al of niet moeder zijn is niet …

Verder lezen

Terugkijkend heb ik onderweg zoveel geleerd

6 jaar geleden ondertussen. Ja, alles verandert na het verlies van een echtgenoot of partner. Voor velen is dit de persoon met wie ze het meeste tijd doorbrachten, met wie ze plannen maakten, herinneringen deelden… Een groot deel van ons verleden, heden en toekomst draaide meestal om deze persoon, en zonder hem te zijn is moeilijker, droeviger en ‘allener’ dan we ooit hadden kunnen vermoeden. En al ook al kende ik mijn partner slechts 6 jaar, ongeveer even lang als dat hij er nu niet meer is, weduwe worden was het ergste dat me ooit is overkomen. Behalve dat ik diepbedroefd was, had ik ook geen idee wat ik kon verwachten… Terugkijkend heb ik onderweg zoveel geleerd…

Verder lezen

Wel daten of niet daten, is dat echt de vraag?

In februari is ‘liefde’ precies een hot topic. Gesprekken gingen de laatste tijd over relaties, partners, liefde, bad boys en good guys. Over daten of niet daten. Velen, ook ik, hebben een levenspad bewandeld met de nodige romantische haarspeldbochten, loopings, eenrichtings- en doodlopende straten… Zelf ben ik de afgelopen 37 jaar 2 keer gehuwd geweest, in de tussentijdse periodes heb ik drie langere relaties en veel dates gehad. Relatie #1 eindigde omdat mijn echtgenoot verliefd werd op iemand anders, we waren jong en uit elkaar gegroeid. Mijn laatste huwelijk, #5e relatie eindigde met zijn onverwachte dood, een rauw rouwen. Tussenin had ik #2 maar deze mocht niet echt zijn, had niet echt een toekomst, maar heeft me door een moeilijke …

Verder lezen

Ik ben single en het is Valentijn… en dan?

Scenario 1: Je bent single en het is Valentijn. Je merkt dat in de winkelstraten alle kerstversiering is verdwenen en vervangen door tientallen rode hartjes, verliefde beertjes met ‘I ♥ (hart) you’ en rode verpakkingen vol chocolade. In januari was je er nog niet echt met bezig, je kreeg van iedereen zoenen en ‘een goed lief dit jaar’ gewenst. En je lachte het weg.. ja ja… Maar sinds deze week vind je het eerder confronterend… Ook dit jaar zal je geen bericht ontvangen met ‘Love you, miss you, my Valentine’. Die golf van romantiek maakt je eerder wat melancholisch, je voelt dat gemis nu meer dan ooit. Veel vrijgezellen ervaren die Valentijnsdag zo. En ja, dit kan je ongelukkig maken, …

Verder lezen

Liefde zoeken… Love me Tinder…

Op aanraden van een vriendin heb ik een paar weken geleden een profiel aangemaakt op Tinder. Ja een mens moet iets doen nietwaar😊. Fotootjes kijken, swipe links (negatief), swipe rechts (positief), swipe links, links, links, links… Ik kritisch??😊 Té ver, té jong, té oud, geen leuke hobby’s, looks mijn ding niet😊… Sommigen kregen het voordeel van de twijfel want je krijgt maar weinig informatie bij elk profiel. Maar toch, Tinder heeft me al een paar keer een bericht gestuurd dat ze geen potentiële matches meer vinden voor mij en ik ‘wereldwijd’ moet aanduiden😃, das wel ver om te daten😊. Toch deed het me nadenken. Een langere tijd single zijn heeft zo zijn voordelen. Persoonlijk ben ik het gegroeid en zelfbewuster …

Verder lezen

Trouwverjaardag

Ik had daarnet even mijn trouwring vast, 25.07.2014 vandaag zou het mijn trouwverjaardag geweest zijn… En zoals elk jaar zal ik even mijn witte jurk passen en even luisteren naar Ten Sharp… zo gewoon traditie. Een dag met een zilveren randje… Vorig weekend vierden we het 65-jarig huwelijksjubileum van mijn ouders. Een briljanten trouwverjaardag van 2 schitterende mensen. 65 jaar in alle liefde, 65 jaar er echt zijn voor mekaar, 65 jaar waar 1 + 1 gelijk is aan meer dan 2. Haartjes gekapt, nageltjes gelakt, nieuw jurkje voor de mama, nieuwe das voor de papa 🙂. Eerst huldiging door de burgemeester in het mooie stadhuis van Oudenaarde, daarna vieren met de familie. Spijtig genoeg was het zonder mij, de …

Verder lezen

Midlife malaise, ik wil ook een midlifecrisis als de mannen!

Rol jij met je ogen bij het woord ‘midlifecrisis’? Een glimmende cabrio, plots een hippe jeans of een trendy ondervest met arty sjaaltje, een tattoo-sleeve, 20 kg verliezen in de sportschool, zonnebank of haarwerkje, plots een motor in de garage… clichés misschien maar al bij al vallen die de mannelijke midlifecrisissymptomen (Scrabblewoordwaarde 52) best mee toch😊. Behalve als ze hun vrouw inruilen voor een jonger exemplaar, is er niet echt iets levensbedreigend😊 vast te stellen. Maar ken je ook dames die dit doen? Integendeel, onze midlife malaise bestaat uit het lege-nest-syndroom, menopauze-perikelen, partnerfrustraties, jobroest, woonst-downsizing,… Nochtans, wij voelen ook die onvrede. Het ‘is dit nu voor de volgende 30 jaar’-gevoel. Onze verjongingskuur is niet direct een groen blaadje… maar eerder …

Verder lezen

Misschien gaat het niet over vinden van liefde, misschien is het groter dan dat

Soms lijkt de wereld zo eenzaam en begin je te denken aan alle keren dat je hart gebroken werd en dat je wenste dat je iemand aan je zijde had. Soms voelt het alsof liefde een vreemd woord is – een vreemd concept waar je mensen over hoort praten, maar die je niet echt begrijpt. Een miscommunicatie. Soms voelt het alsof je nooit de juiste hand speelkaarten hebt om te winnen. Of men nooit de Tarotkaart draait die liefde voorspelt. Je vreest dat je gps love land niet vindt (error error), tja deze moet misschien eens geüpdatet worden. Maar, dat wil niet zeggen dat je nog steeds het beste uit je reis halen. Misschien gaat het niet over vinden van …

Verder lezen

Troostwoorden

Een vriendin vroeg me haar verhaal te delen. Vandaag is het 5 jaar geleden dat haar partner koos voor een afscheid. Een moeilijke, pakkende periode. Afscheid van een relatie, van leuke tijden en gelukkige herinneringen, van pijnlijke momenten en frustraties, van rouwen, verdriet en boosheid, van missen en helemaal niet missen en vooral afscheid van een toekomst samen. ‘Vind je het normaal, vroeg ze, dat ik er na vijf jaar nog steeds niet over ben, nochtans verwacht men het van je. Soms heb ik het gevoel dat ik het achter me kan laten en op dagen als vandaag is het zo dichtbij. Dat ik zijn aanwezigheid soms mis, maar soms ook schuldgevoelens heb omdat ik hem dan weer niet mis… …

Verder lezen

Ik wil liefde, maar meer nog wil ik gelukkig zijn

Als jullie me vragen wat ik vooral wil in mijn leven, dan zeg ik soms andere dingen… Maar eigenlijk ik wil liefde, maar meer nog wil ik gelukkig zijn. Ik wil dat iemand van mij houdt zoals ik van hem hou. Maar elke keer ik een relatie heb/had (die laatste is al even geleden), merk ik dat ‘mijn’ verlangens en ‘mijn’ geluk ondergeschikt worden. Meer nog, het geluksgevoel van mijn partner wordt meermaals afgestoft en opgeblonken… Ja, ik ben een ‘pleaser’ in relaties, een gever. Ik probeer mijn geliefden tevreden te houden in en uit bed. En maakte het me gelukkig? Ja meestal wel… Maar soms was het verlangen naar liefde zo groot, dat ik vergat mijn eigen gelukkig zijn …

Verder lezen