ik hou van mijn knieËn

Ik hou van mijn knieën… ja toch!!??

Een tijd terug maakte een vriendin een opmerking over haar ‘lelijke knieën’ en er niet met kunnen bloot lopen. Ik was toen volkomen verbijsterd. Ik dacht dat knieën gewoon knieën waren, nodig om te stappen, te lopen, … Dat ze niet echt a thing of beauty hoefden te zijn. Maar hoe ouder ik word, hoe meer dames ik ontmoet die kritisch zijn over hun knieën. Lange broeken zijn hun favoriete kledingstuk, of in de winter van die dikke opaque kousen onder lange of midi rok… knieën helemaal verborgen. En toch, het zijn niet altijd 50+ dames die hun knieën als ‘niet om aan te zien’ ervaren, ook jongere madammen zijn kritisch, en maken een opmerking over de rimpels, de bulten, …

Verder lezen

Ben ik echt onzichtbaar nu ik vijftig ben?

Wat is toch die commotie rond de onzichtbare vrouw ?! Waarom zou men onzichtbaar zijn vanwege een leeftijd? Omdat je 50+ bent? Omdat we iets minder jeugdig zijn, zijn we niet meer interessant? Voel ik me onzichtbaar? Ik vind het erg dat vrouwen zichzelf durven definiëren als ‘zichtbaar’ of ‘onzichtbaar’. Waarom laat je je eigenwaarde afhangen van iemand anders’ visie?  Als je actief in de wereld staat, dan blijf je toch zichtbaar voor een hoop mensen. Misschien niet voor die Yann Moix, maar hoeft dat? Ben ik echt onzichtbaar nu ik vijftig ben?

Verder lezen