Gisteren in de late avondzon reed ik huiswaarts… De radio zong zachtjes ‘Tu sais, je n’ai jamais été aussi heureux que ce matin-là. Nous marchions sur une plage un peu comme celle-ci. C’était l’automne, un automne où il faisait beau…’ Zo mooi ‘L’été indien’ van Joe Dassin, ik zette het volume iets harder en zong zachtjes mee…. Misschien moet je dat ook doen (klik hier) terwijl je deze blog leest over l’été indien, de nazomer van je leven. Het weer is nog steeds warm… zelfs als de kou begint binnen te sluipen. De bladeren veranderen van kleur. In de buurt staan amberbomen met nu al prachtige rood, geel en goud kleuren. Maar ik wil hier niet over de bomen praten… …
Verder lezen
