Naarmate we ouder worden, vind je ook niet dat je serieuzer geworden bent? Dat je eerder nadenkt in zwart/wit over dingen? Steeds rekening houdt met de gevolgen en je niet meer zo luchthartig bent als vroeger? En dan die doorslaggevende gedachte… “wat gaan de mensen denken’… Nochtans het kind in je weet hoe je de dingen best moet nemen zoals ze komen. Kinderen leven in het nu. Van kinderen kan je leren hoe je het best ‘gelukkig’ kunt omgaan met alles en iedereen die je ergens, waar, wanneer en hoe tegen komt. Als je je innerlijke kind-zijn blijft koesteren of terug leven in blaast, kan je ‘voor altijd jong van hart’ blijven.
Verder lezen