Wat je leert van falen, falen mag!

Iedereen droomt ervan succesvol te zijn. Niemand wil ooit falen. Klopt, ik ook maar ja… Deze gedachte geeft stress aan de vele studenten die nu bezig zijn met hun eindexamens. Ook iedereen die begint met een nieuw iets, of dit nu een job, project, relatie, hobby of iets anders betreft, heeft faalangst. Het houdt ook velen tegen die stap te wagen, die sprong te doen… Zie dat het niet lukt, wat als ik het niet kan… Nochtans zijn succesvol zijn en falen met elkaar verbonden, het één kan niet zonder het ander. Want als je niet faalt, probeer je het niet! Dus als je wilt slagen, moet je vertrouwd zijn met het idee van falen. Dat is makkelijker gezegd dan …

Verder lezen

De maan en zon, een onwaarschijnlijk vriendschap

Het is officieel zomer, al staat de zon al een paar weken hoog aan het firmament. Daarom dit verhaal, als eerbetoon aan de zon maar ook alle eer aan de maan want wij mensen hier op aarde hebben beide nodig.  Kennen jullie deze parabel, een verhaal over vriendschap? Een onwaarschijnlijke vriendschap tussen de maan en de zon. Want Maan en Zon zijn tegenpolen en toch al heel lang vrienden. Ja opposites attrack, net die verschillen die je voor iemand anders aantrekkelijk maken, kunnen ook soms frustrerend werken.  De maan en zon, een onwaarschijnlijk vriendschap want ze vullen elkaar aan.

Verder lezen

Wat niemand je zegt over ouder worden, tot het te laat is

Een blog met een knipoog deze keer, blame it on de hittegolf. Mijn hersentjes zijn wat zweetheet en maken dan rare kronkels… Maar, ik heb altijd een ‘so what’-benadering gehad over ouder worden, ik verjaar gewoon niet graag. En toen ik nog jong(er) was, was het de nog ver van mijn bed show en deed ik al die ‘roekeloze’ dingen die we (zouden moeten) vermijden. Ik dronk regelmatig een pintje te veel, ik feestte tot diep in de nacht, ging naar bed zonder mijn make-up af te doen… Of we wisten van niet beter en gingen zonnebaden ingesmeerd met olijfolie om zeker een diepe bruine kleur te krijgen, want bruin dat was gezond. Tja, inderdaad… echt dom! Het probleem voor …

Verder lezen

Gefrustreerd gelukkig

‘If you’re happy and you know it clap your hands.’ Klap Klap… ken je het liedje? Al denk ik dan onmiddellijk aan die andere meer dansbare song ‘Dance with me’… If you sexy and you know it and you really wanna show it, If you sexy and you know it clap your hands. Yeah! Maar dit zijde. Hoe kan je weten of je eigenlijk wel gelukkig bent? Het lijkt een fluitje van een cent, maar het is moeilijker dan het klinkt. Ik klap de laatste tijd iets minder luid in de handen, ik ben mijn sprankel wat kwijt. Misschien moet ik me terug heruitvinden, de laatste keer is alweer 6 jaar geleden. Ik heb wel instant geluksmomentjes, dat wel. Gelukkig …

Verder lezen

Je kan maar beter de trap nemen!

Toen ik een tijd geleden mensjes aan het kijken was op een luchthaven wachtend op mijn vlucht, zag velen komen en gaan… Het jongere publiek liep meestal gemakkelijk, hun bewegingen vloeiend en moeiteloos. Kleine kinderen zigzagden, sprongen van vierkant naar vierkant op de tegels, onvermoeibaar. De iets oudere dames en heren sjokten gezapig voorbij. Eerder voorzichtig stappend, uitkijkend om niet te struikelen, soms wat moeizaam of wat trekkebenend… Af en toe zag je iemand van dik in de 70 die relatief gemakkelijk in een versneld tempo liep, maar dat was eerder de uitzondering dan de regel. Van in mijn luchthavenzeteltje had ik ook zicht op de roltrappen vol met mensen die omhoog en omlaag gleden. Met in het midden een …

Verder lezen

Is zelfliefde niet egoïstisch?

Ik kreeg een vraag van een bloglezer: “Je schrijft regelmatig over zelfliefde, jezelf graag zien, maar ik heb het daar moeilijk mee. Is zelfliefde niet egoïstisch? Neigt eigenliefde niet naar narcisme? Soms heb je het gevoel dat je alleen goed bezig bent als je jezelf op de eerste plaats zet, maar is dat echt gezond?” Zelfliefde, egoïsme en narcisme zijn drie heel verschillende zaken. Hoewel alle drie focussen op ‘jezelf’, betekent zelfliefde op een gezonde manier voor jezelf zorgen. Egoïsme is eerder een lelijk karaktertrek van wie steeds eigen behoeften en verlangens belangrijkst vindt. Terwijl narcisme vooral een persoonlijkheidsstoornis is waar men zichzelf belangrijker acht dan anderen, en ageert vanuit een opgeblazen gevoel van eigenwaarde. Zelfliefde is niet egoïstisch, al …

Verder lezen

Gelukkige Moederdag? Reflecties op een kindvrij leven

Vorige zondag was het Moederdag. Toen ik naar de bakker ging werd me een ‘Gelukkige Moederdag’ gewenst. Vroeger corrigeerde ik de mensen als ze me een fijne Moederdag wensten. Uitleggen dat ik geen kinderen had, voelde als het ‘eerlijke’ om te doen. Nu deed ik dat niet. Ik besef al langer dat het iemand onnodig in verlegenheid brengt want men wil uiteindelijk gewoon attent en beleefd zijn. Dus nu zeg ik gewoon ‘dankjewel’ en ga verder. Tja men kan het niet weten. Een vrouw van 50+, dus het is niet abnormaal dat ze ooit een kind heeft gebaard. De tijd dat dit een steek(je) door mijn hart was, is reeds lang voorbij. Het al of niet moeder zijn is niet …

Verder lezen

Parijs, een weekendje onderdompelen in hedendaagse kunst

Parijs verveelt nooit. Een van de dingen die ik het meest bewonder aan de Lichtstad, is de overvloed aan kunst die Parijzenaren elke dag begroet. Ik kwam speciaal om de quatre-mains te zien van 2 van mijn favorieten: de Basquiat x Warhol tentoonstelling in het Fondation Vuitton. Ook een bezoek aan het nieuwe museum La Bourse de Commerce met de Pinault Collection was gereserveerd. Natuurlijk is Parijs bekend om zijn vele bijzondere musea, historische gebouwen, de oude meesters… Maar als je al tig keer naar Parijs geweest bent, laat je dan voor een volgende bezoek eens anders inspireren… Parijs, een weekendje onderdompelen in hedendaagse kunst. En met ‘hedendaags’ bedoel ik zo oud als mezelf😊. Hip en hedendaags, inspirerende kunst met …

Verder lezen

Retrogène

Retrogène, een nieuw woord dat zal opgenomen worden in de Dikke Van Dale. Het staat  voor dat tenenkrommende gevoel dat je krijgt als je terugdenkt aan hoe je vroeger de deur uitging. Je voelt die ‘Oh god hoe zag ik er toen uit’ als je jezelf ziet op foto’s van toen. Gepermanente krullen à la Olivia Newton-John of JM Pfaff (voor de mannelijk lezers). Of met gescheurde nylons en veiligheidsspelden uit je mama’s naaidoos, want ja dat was helemaal punk. Buffalo’s, olifantenpijpen en felgekleurde prints nog zo iets gênants.. Alhoewel, wacht even die zijn helemaal terug hip en trendy. Ik had recent nogal wat retrogène toen ik bladerde in oude fotoalbums. Het is echt confronterend jezelf terug te zien op …

Verder lezen

Hoe leer je je inner-reptiel nieuwe gewoonten?

‘Laten we dat koekje nu opeten. Het is gratis en gevuld met zoete energie’ denkt je reptielenbrein. Je menselijke brein weerlegt ‘Nee beter van niet, die weegschaal gaat de verkeerde kant op en we willen ons achteraf niet schuldig voelen omdat we toch dat koekje aten’. Maar je inner-reptiel is een doordrammer ‘Ik ga gewoon gillen totdat je dat verdomde koekje eet. EET DAT KOEKJE, EET DAT KOEKJE, EET…’ En hap slik weg en het koekje is op. Schuldgevoelens… Toch beginnen de reptielhersentjes je nog meer te verleiden ‘Ze staan er nu toch. Please neem een tweede koekje. Morgen zullen er geen zijn, en overmorgen ook niet… ’ Je inner-zoogdier werkt op je gemoed ‘Je hebt het toch verdient! En …

Verder lezen