Fifty-licious een foodblog? Nee dat nu ook niet. Maar deze nieuwe ‘Blijf thuis citytrip: ‘onzichtbare taart’ uit Parijs’ blog is eigenlijk op reis gaan in je eigen keuken. Creatief, leuk en lekker. Af en toe iets bakken, iets koken, iets gelinkt aan een leuke herinnering, een mooi verhaal. Een recept dat intrigeert om klaar te maken. Zeker nu bakken populair is wou ik deze ‘gâteau invisible’ maken. Niet té moeilijk want ik ben maar een halve keukenprinses. Dus vandaar deze eerste bak-uitstap: ‘Op citytrip via je keuken: ‘onzichtbare taart’ uit Parijs’ ! En toch… ‘onzichtbaar’… ‘Corona’…
Parijs December 2012… Citytrippen met mijn nieuw lief. Een nog onzichtbare toekomst, nooit gedacht dat hij mijn echtgenoot zou worden. Samen kuieren in Parijs en ik herinner me de bijtende winterkoude… de Kerstkraampjes op de Champs-Élysées…. de Eiffeltoren… Père Lachaise… de Sacré-Coeur… Pont des Arts met de liefdesslotjes… Opwarmen in een bar tabac… aan een tafeltje genieten van een tasse de café avec un morceau de gâteau de pommes… Het recept was misschien niet het onderstaande, maar mijn eerste hap bracht me terug naar weleer… toen in Parijs… souvenirs d’antan…
Dit recept wil ik proberen dacht ik toen ik een filmpje zal passeren op Facebook… De naam alleen al maakte me nieuwsgierig… ‘onzichtbare taart’ ‘gâteau invisible’ ‘invisible cake’… Onzichtbaar?
De onzichtbare taart is als een trompe-l’oeil. Het is een ‘slanke’ taart met weinig calorierijk deeg en veel appels. Een taart die zoveel fruit bevat dat het deeg bijna… onzichtbaar wordt. Je kan hiervoor appel of peer, perzik, mango, ananas,… of zelfs hartig maken. Ik koos voor een ‘onzichtbare citroen appeltaart’. De smaak is tussen appelvlaai en clafoutis… met veel smeltende appelschijfjes in je mond en het friszoete van de citroenzeste. De dunne schijfjes appel slorpen in het bakproces het cakedeeg op… dus het wordt een ‘onzichtbare taart‘… Nieuwsgierig? Was ik ook… en super gemakkelijk.
Wat heb je nodig voor deze onzichtbare citroen appeltaart:
6 à 7 appels (ik gebruikte jonagolds)
1 bio citroen (citroenrasp (buitenkant van de gele schil + sap tegen verkleuren appelschijfjes)
2 grote eieren
50 gram suiker
1 zakje vanillesuiker
75 gram bloem
1.5 theelepel bakpoeder
10 cl yoghurt of melk (ik koos yoghurt)
poedersuiker voor de afwerking
boter om je springvorm in te boteren
20 cm springvorm – 2 kommen – klopmixer of garde – schilmesje – appelboor – weegschaal
je oven voorverwarmen op 190°C
Stap 1: Meng & mix!
Het is eigenlijk een eenvoudig clafoutis-deeg ik vond de vertaling ‘flensjesdeeg’.
Klop 2 eieren samen met de suiker licht schuimend (de culinaire term is tot ‘ruban’), voeg dan de citroenrasp toe. Doe er 10 cl melk bij of ik gebruikte yoghurt want ik hou wel van die iets frissere smaak. Meng. Weeg 75 gram bloem af en meng dit met de theelepel bakpoeder (of gebruik zelfrijzende bloem) en voeg deze bloem bij het deeg. Nog even goed mengen en klaar !
Stap 2: Zen-moment!
Nu de appels. Gebruik een appelboor om het klokhuis te verwijderen (mooier) en schil ze daarna. Heb je geen appelboor, schil de appels, snij ze overlangs in 2 zodat je de halve parten behoudt, verwijder het klokhuis voorzichtig. Zen-moment, snij de appel in heel dunne schijfjes… die vraagt even al je concentratie. Of als je een mandoline hebt dan gaat het iets vlugger maar (pas op voor je vingers 😊). Doe de appelschijfjes in een aparte bowl en besprenkel met wat citroensap om niet te verkleuren.
Stap 3: Doe de magie!
Giet nu het beslag over het fruit en meng deze voorzichtig, zodat elk appelschijfje een klein laagje krijgt. Neem je springvorm en boter deze even in. Nu dakpansgewijs de schijfjes plat rondom schikken in de bakvorm, tot een hoogte van 5-6 cm (niet op duwen please). Ik heb er ook enkele bosbessen tussen gesprenkeld als extraatje. Draai de voorverwarmde oven terug naar 180°C en bak ongeveer 50 minuten.
Klaar! Njammie!
Tip: als je houdt van die heerlijke gezouten karamelsmaak, boter de rand van de springvorm overvloedig in met halfgezouten boter en bestrooi met bruine suiker, je zal een gekarameliseerd korstje krijgen mmmm… de geur alleen al… Even losmaken langs de rand met een mesje als je de cake uit de vorm haalt. Ik heb deze wel op de onderkant van het bakblik gelaten om een stuk uit te snijden…
Lekker als toetje of lekker bij de koffie. Et voila! Mijn eerste op citytrip via je keuken: ‘onzichtbare taart’ uit Parijs. Leuk?
Xoxo Ninon
Ps: laat je me weten als je deze geprobeerd hebt, al had ik de laagjes niet mooi op mekaar gelegd (pas achteraf bij opzoekwerk van deze blog geleerd dat het zo moest) toch goede kritieken gehad van de proevers ! En na een paar uur in de koelkast is de gâteau invisible’ ‘de onzichtbare taart’ nog lekkerder…
Ziet er lekker uit.
Ja was het ook… voor een dieettaart super… Ik ga die zeker nog meer maken in de toekomst, en dan eens echt op de laagjes manier 🙂
Super idee. Nu ik af en toe van die ‘dode’ momenten heb met de quarantaine ga ik deze zeker eens proberen… Ziet er eenvoudig uit toch. Parijse foto’s van 2012? Zoveel ben je ook niet veranderd, brilletje en haartjes 🙂 En leuk nieuw idee qua blog. Ik kijk al uit naar een volgende ‘food blog van jou :). Foto’s ook mooi, zelf gedaan?
Dank je voor je compliment. Bril was toen ook al hoor,reeds brildrager sinds mijn twintigste… maar in 2012 droeg ik meer mijn lenzen… Nu vind ik me precies leuker met een bril… Een gewoonte waarschijnlijk… Heb dan ook meerdere kleuren monturen. OK laat eens weten of de taart gelukt is en lekker was.
vandaag ook de laagjestaart geprobeerd : voor een slechte bakster als ik zeer goed gelukt…dank je wel voor het recept ! ik ben blij om je via blind date te hebben leren kennen 😉
Smakelijk 🙂 Ja ik vond het ook een gemakkelijk recept dat ik daarom zeker wou delen. En nog een gezonde taart ook toch. Leuk je te kennen.