Leugentje om bestwil of vertellen we echt wel wat we kochten?

Voor mij is shoppen bijna levensnoodzakelijk 😊 Het is anti-dipje en soms therapeutisch. Het leidt me af van stress, van verdriet (OK ik weet het alle excuses zijn goed). En ik vind het ook gewoon leuk, dat kijken, voelen, passen,  en terug hangen.   Maar dan kom je thuis met al die tasjes… Vertellen jullie dan ook van die leugentjes om bestwil aan je hubbie? In het Engels noemen deze ‘pretty little white lies’ (mooi hé). Leugentjes om bestwil of vertellen we echt wel wat we kochten?

Shoppen, shoppen, shoppen… leuk, ontspannend, gezellig,… maar soms ook een beetje een schuldgevoel… Want je komt thuis met je aankopen en dan is daar de ‘hubbie’ (echtgenoot, partner, de bezorgde mama)…‘Wat heb je nú weer gekocht?’ of ‘Had je dat nu echt nodig?’  of ‘Is dit nieuw?’ Dus beste shopping sisters hierbij een paar creatieve uitvluchten om toch te shoppen, maar zonder de commentaren thuis 😊…  Want mannen begrijpen niet, voor sommigen onder ons is shoppen is therapie!

Nee natuurlijk mag je niet liegen tegen je partner, maar dit zijn van die hele kleine mini leugentjes.  Idem ditto als hubbie’s antwoord op de vraag ‘Vindegij mijn gat niet te dik voor deze rok’ cfr. Clement Peerens. Tip: doe niet aan ‘wraak shoppen’, omdat jullie de avond ervoor ruzie hadden en het letterlijk ‘pay back time’ is. Of geen shoppen wanneer je rekening al in het  Chanel rood staat… dan ben je beter met een boswandeling  ver van alle shopping verleiding. Weet, ook je ‘hubbie’ is niet zo dom. De meeste beseffen echt wel dat we meer uitgeven dan dat we laten uitschijnen. Zakken gaan naar de Kringloopwinkel, en toch blijft die kast altijd vol.  Maar zoals een vriend zei ‘Ik hou van haar, en zij houdt van winkelen. Zolang ze mijn Harley niet verkoopt voor een handtas, no problemo.’

Wie met zijn soulmate alles deelt, inclusief wat je hebt betaald voor elk paar schoenen wat je koopt, houden zo. Maar moet je een beetje rebelleren, elke keer alles justifiëren en vergoelijken, dan kunnen deze tips misschien helpen…

Een klassieker!. Laat je shopping bags in de koffer van je auto liggen tot hij een douche neemt of naar voetbal of wielerwedstrijd kijkt op TV.  Dan kwestie van vlug zijn, in je pluchen badjas door de regen… vlug tot aan de auto, en whoeps in je kast…  Geen zagen of klagen… everybody happy… 😊

Het was een koopje, in afslag of het komt van een outlet! Als je vertelt dat je het kocht voor een prikje, winst maakte zelfs… ben je toch de super-econoom. 😊

Dit oude ding? Wanneer je ‘het’ voor de eerste keer draagt, en hij vraagt ‘Is dit nieuw?’, oefen dan even je toneelspelen…  Kijk enigszins verrast en antwoord: ‘Maar ik kocht dit toch vorig jaar, ik had het toch al aan. Weet je dat niet meer?  Vind je het niet mooi misschien?’ En je zal geen 2e vraag meer krijgen. 😊

Pas de prijs aan! Halveer de prijs. Zeer weinig mannen begrijpen €199 voor jeans (die trendy is met scheuren). Mannen kopen hun jeans zonder zelfs maar te passen. Maar voor ons vrouwen werkt dat niet. Stijl, kleur, model… heupen, buikje, billen alles moet perfect passen.  Mannen kennen geen prijzen en bezoeken zelden dameswinkels, en de meeste zullen ook deze blog niet lezen. 😊

Kleine tas! Ja die extra grote tassen met het winkellogo erop zijn leuk… Maar ze schreeuwen ook ik ben net op shopstrooptocht geweest. Dus doe je aankopen in 1 tas. Of nog beter, neem je een extra grote handtas mee, prop het er allemaal in. Je kan dan vlak langs je hubbie passeren en hij zal niks merken. 😊

De droogkuis! Een vriendin brengt sommige aankopen rechtstreeks naar de droogkuis. De nieuwe outfit is al onmiddellijk een deel van de reeds bestaande kleerkast zo. Drastisch maar ja…

Momenteel moet ik enkel verantwoording afleggen aan mezelf, soms ook niet evident 😊
Tja bomma zaliger zei al “Als een vrouw een wil heeft, zal ze een manier vinden”, als was dit wel in een andere context.

Xoxo Ninon