Een vriendin zei onlangs dat ze nooit tweedehands wil kopen, geen 2e hands kledingstuk of accessoire, geen auto, zelfs geen vintage meubilair. ‘Het is gewoon… ik weet niet waar het is geweest, of er onzichtbare schade aan is, wie de vorige eigenaar was, misschien is hij/zij wel overleden (ik hoop het toch met antiek hee 😊). En, (ging ze verder) eigenlijk wou iemand anders het niet meer hebben.’ Oeps! Deze kwam dubbel binnen… Ik hou wel van snuisteren in outlet stores, op Vinted of op een rommelmarktje… Maar ook, ik ben tweedehands… en ik heb misschien die verborgen gebreken. Ik ben misschien zo een item dat een andere niet meer wou hebben. En toch ik ben zeer zeker pre-loved item, iemand anders zag me ooit graag… En heel waarschijnlijk ben jij dat ook…
I love second hand…
- Ik woon in een leuk huis waar ooit een andere familie gelukkig was en hun kinderen speelden in de tuin…
- Clubmannetje is een pre-loved auto, graag gezien door de vorige eigenaars maar werd te klein met 3 kinderen op de achterbank…. I am lucky dat hij nu op mijn oprit staat.
- Vinted nog zoiets. Wat ik en andere dames verkopen is niet omdat we er niet van houden, maar net omdat we willen dat iemand anders deze kleding graag zou zien. (Lees hier mijn blog)
- I love outlet stores met kleding, schoenen en accessoires die niemand wou. Een echt geluksmoment als ik dan iets superleuks vind of iets wat ik ooit wou maar toen niet kocht en het een nieuwe thuis kan geven in mijn kleerkast. Love it.

De kast in Flamant stijl met louvre deuren die in mijn living, met planken vol van glazen, servies en andere spullen heb ik ooit gekocht op Tweedehands voor 30€. We hebben deze zelf opgekalefaterd en stevige planken in bevestigd om mijn mooie spullen op te zetten. De buitenkant werd gepatineerd, met verschillende verf- en vernis lagen geantiekt. Het is nu een super gerieflijke kast die ik niet zou kunnen missen. Ja ik ben tweedehands.
Ik ben ook pre-loved
Ik was eerder geliefd, pre-loved. 3 grote liefdes heb ik gekend maar de relaties waren niet blijvend. Het einde van een liefde, elk soort einde… Als de liefde ‘versleten’ is, te klein werd, was op of onhoudbaar… Of wanneer je net als die lievelingsjurk die al lang niet meer past, en je (ge)liefde doorgeeft aan iemand anders hopende dat ze er ook zo zullen van houden als jij.
Soms heb je ook dat gevoel dat jij dat ‘outlet’ item bent, dat tweedehandsje… Niemand ziet me graag, niemand wil me voor altijd… Achterblijvend met emotionele wonden, ferm ingedeukt en geblutst… Twijfelend of iemand je nog zal kunnen repareren… Het maakt je onzeker over jezelf. Diepbedroefd. Bitter en angstig misschien.
Wie zouden we vandaag zijn als we niet hadden meegemaakt en overleefd? Ik herinner me vervlogen tijden toen iemand mij ‘zijn vrouw’ noemde, en ik maar al te gemakkelijk mijn waarde van hem afhankelijk maakte. Voelde ik me ‘duur’ omdat ik gewaardeerd werd? De verdrietige tijden toen ik niet langer gekoesterd werd en hoe ik had geloofd dat ik het niet waard genoeg was om vast te houden. Ik bleef achter. Maar ik vergeet ook nooit de mooie momenten, dat gevoel van gelukkig zijn, dat gevoel van delen met mekaar.
I will be loved
Niet meer. Natuurlijk ben je kapot van de gedachte dat liefde je voortdurend verlaat en dat je niet weet wanneer en of er ooit nog van je gehouden zal worden.…
Maar het meest verwonderlijke is, dat ook ons hart heelt… en misschien nog vlugger dan ons hoofd. Die tape die er rond was om de stukken terug te lijmen mag er afgetrokken worden… voorzichtig wel… We zullen nooit meer in die ‘nieuw zonder prijskaartje’-staat zijn (Vinted term)… Maar zijn het niet net die ervaringen of de ontdekkingen van fouten, spijt en zelfs verdriet, wat ons leven verrijkt en ons aanmoedigt om verder te gaan, en ons die mooie patine van het leven geeft… net zoals mijn oude kast…
Toch blijft de wereld gewoon doorgaan met draaien… En na een tijdje krijgen we onszelf weer opgepoetst, gepolijst, zo goed mogelijk in vorm… Kin omhoog om de wereld weer onder ogen te zien en ook om jezelf weer te laten zien. Top tweedehands kwaliteit!
Ja, ik ben tweedehands
Soms als ik bepaalde liedjes hoor, druk ik even op die pauze-knop en laat oude herinneringen toe. Zowel goede als de mindere, zowel vreugde en ook verdriet. Er zijn dingen waarvan ik had gewild dat ze anders waren gelopen, maar er is net zo veel dat ik niet zou veranderen en dat ik net hetzelfde zou doen keer op keer… Mijn leven, mijn geschiedenis. Ik koester het allemaal. En dat zou jij ook moeten doen.
In een opwelling, als grote pleister op de wonde ‘want ik ben het waard’ , kocht ik een wel dure tas, een Delvaux. Ik noemde ze eerder mijn ‘Divaux’ = divo = mijn divorce bag… Die tas ging overal met me mee. Een tijdlang was hij als een goede vriend die je zijn propere zakdoek leent voor je tranen, en je sleutels en geldbeugel bijhoudt omdat jij die warboel in je hoofd hebt. Later mocht deze tas mee op reis geladen met brochures of souvenirs, soms eens bijna vergeten op een terrasje… Na 25 jaar vieren we samen ons jubileum… beiden wat gehavend aan de hoeken… een kras, een vlekje, maar beiden nog steeds prima vintage kwaliteit. Mijn ‘Divaux’ verkopen op Vinted? Never! Misschien zal ik hem op een dag, als ik te oud ben voor een cross over bag, mijn vintage vriend doorgeven aan een nichtje of aan mijn metenkind, zodat hij een nieuwe geliefde vindt.
Ik wil mijn vriendin vertellen dat je de waarde van iets niet kan bepalen omdat het nieuw is… Maar eerder aan hoe graag het gezien is of was. Of nog beter het aantal keren dat het ondertussen werd graag gezien, pre-loved. Vintage, antiek, tweedehands… misschien zit het verschil ook in het label dat we onszelf aanbrengen. Misschien moeten we onszelf meer waarderen… voor wat we echt waard zijn.
Ik ben tweedehands. Maar ik ben veel meer waard dan mijn prijskaartje. Ik was meerdere keren pre-loved/geliefd, daarom ik ben kostbaar, maar ik ben niet onbetaalbaar voor de liefde…
Ik ben tweedehands en daar en ben ik trots op.
Xoxo Ninon
Lees ook deze blog brief-aan-mezelf-en-ook-voor-jullie-allen-rondom
Alle foto’s gratis op Pexels!
Mooi!
Dank je…
Eerst dacht ik wat schrijft ze nu, ik (ja ook ik) tweedehands… maar eigenlijk een heel mooie vergelijking. Ik ben ook al een paar keer single geweest, nu ondertussen al wat jaartjes terug een relatie. En wij waren als 2 ‘pre-loved’ aparte kledingstukken die nu samen een heel mooie nieuwe outfit zijn. We ontdekten mekaars meerwaarde, samen zijn we ergens mooie dan elk op zich 🙂 AL ben ik een heel schoon bloemekes bloezeke vind ik zelf 🙂 🙂 . Pakkende tekst. Groetjes
Leuk geschreven, tweedehandsjes zijn samen een heel mooie nieuwe outfit… Samen zijn we mooier dan elk apart. Helemaal in het idee van mijnblog. Bedankt voor je reactie
Tweedehands ,klink een beetje als een afdankertje waar men een bod kan op doen en net dat kan voor mij niet met mensen. Spulletjes en gebruiksgoederen allemaal via de kringloop en andere kanalen maar Liefde en mensen neeeeeen nooit tweedehands alstublieft .
Veel liefde en liefdesgeluk heb ik niet gekend maar het blijven de mooiste momenten uit mijn leven en dat neemt niemand mij af .
Ik ga eerder voor nieuwe start naar iemand waar geen bod of goedkeuring bij hoort , een vrouw ,dame iemand waar je passie en warmte mee kan delen of zoals ik ergens heb gelezen waarmee je een nieuwe outfit aantrekt .
ik noem het liever mijn opgedane ervaring een nieuwe thuis geven.
Je mag jezelf niet verlagen naar een tweedehands , iedereen is mooi op zichzelf wat je ook in je rugzakje meedraagt .
Een bloem is maar een bloem maar twee bloemen zijn een boeketje en laat daar de zon op schijnen en er bloeit iets nieuw, Weg tweedehands weg .
Net daarom deze blog Paul, om te zeggen dat ’tweedehands’ alles behalve een afdankertje is… Maar iets dat je evengoed moet koesteren als was het brand new, spiksplinternieuw… dat het niet zijn prijs is maar dat de waarde van iemand afhangt van zichzelf, zijn eigen patine gekregen door levenservaringen.. Bloem+bloem=boeketje leuk gezegd 🙂 Groetjes.
Zo nog nooit over gedacht, maar ja ik ben nog niet single geweest… Maar jij bent veel meer dan tweedehands, maar begrijp je beeldspraak. Je bent van onschatbare waarde meid!. Toch iets om over na te denken. Groeten
Dank je wek. Mijn bomma zaliger zei ‘jullie zijn goudklompjes’ tegen mij en mijn 2 zussen… 🙂