Ik ben nooit een ‘pyjama-meid’ geweest. Na de werkdag omkleden naar makkelijk home wear om de rest van de avond te zetelen voor tv of wat te huishouden… no way. Het is ietwat veranderd sinds Boris, want work outfits zijn niet altijd doggy proof, dan change ik wel naar jeans met blouse of pull of een easy wear jurk. Maar sinds deze Corona-tijden kan je gewoon iets uit je WVT (Werk Van Thuis) kleerkast over je hoofd gooien, of dagenlang in je pyjama hangen… haartjes slordig… no make-up… niemand ziet je. Die sociale quarantaine doet rare dingen met een mens. En toch, ik ben die werk-van-thuis kleren beu… voilà!
Ik geeft het toe, de eerste weken startte ik de dag nog opgepoetst achter mijn laptop. Maar nu is mijn ochtendroutine toch wat veranderd. Wasje plasje, tandjes poetsen, haar in een staartje, dagcrèmetje, makkelijke broek met trui of sweater en klaar. Niet nadenken over wat ga ik aandoen en welke accessoires, noch tijd nemen voor haar en make-up… Nope! We zitten in ‘ons kot’, hoeft niet! Maar voelt dit dan echt aan als vrijheid om je ‘niet’ te kleden?
De laatste dagen voelde ik me wat somber en emotioneel. In die mood in de spiegel kijken… Oh nee! Ik zie er niet lelijk uit zonder make-up, super casual… maar het spiegelbeeld is niet mijn ‘normale’ ik in happy tijden. Voor mij is er nog steeds een relatie tussen wat ik draag en hoe ik me voel, en het ene beïnvloedt het andere. Ik ben die werk-van-thuis kleren beu… en dat is prima.
Is het tijdens deze epidemie dan oppervlakkig om tijd en geld aan ons uiterlijk te besteden? Helaas redden een nieuwe lipstick of jurkje geen levens. Maar als het mij emotioneel goed doet? Als het mijn ’ik ben zo’-identiteit bevestigd. En hoe ik er ergens voor kies mezelf zo uit te drukken, dan is dat toch niet erg? Vreugde vinden in de mode maakt ons niet minder compassievol, intelligent of feministisch.
Als het leven hen tegen gaat kiezen nog vrouwen voor schoonheid. Dames die zich beter voelen met kleurrijke modieuze hoofddoeken nadat ze hun haar verloren aan kanker of die een traumatisch litteken bedekken met een mooie tatoeage. Ik heb een vriendin-verpleegster die, als ze niet moet werken in haar groene schort en masker, zich verliest online kledingsites en fleurige bloemetjesjurken met passende sandalen koopt. Gewoon eventjes weg van de dagdagelijkse job, van de pakkende realiteit van de frontlinie. Wat we dragen is op dit moment niet het belangrijkste, maar ons welzijn is dat wel. Als we vinden dat we er goed uit zien in de spiegel, dan gaat ons zelfrespect omhoog, wat een rimpeleffect heeft op de rest van ons leven, van werk tot relaties.
De Color Shock Monday uitdaging fleurde me op… en ja ik haalde de homepagina van Wifty met mijn outfit, maar ook gewoon het gevoel voor je kleerkast te staan en te kiezen… In je schoenenkast en je accessoire ‘winkeltje’ kijken wat dragen voor de foto. Het was een onmiddellijke humeur boost en weg het dipje.
Maar ik ben niet alleen met dit gevoel. Op 21 maart 2020 werd een facebook page begonnen The Put Your Bins Out In Your Ballgowns (Zet de vuilbakken buiten in je feestkledij) met ondertussen bijna 14.600 leden die OTT (over the top) foto’s posten en hun ‘fantastischheid’ delen. Is het escapisme, of gewoon als het leven je citroenen geeft… maak er limonade van…
Mij heeft deze lockdown geleerd dat, al zijn de omstandigheden er niet naar om je uit te dossen, ik me beter voel als ik het wel af en toe doe. Ik hou net als jullie ook van comfortabele kleding, maar soms vraagt mijn humeur net dat tikkeltje extra. Dus belofte aan mezelf want ik ben die werk-van-thuis kleren beu, ga ’s ochtends voor je kleerkast staan en kies! Ga je boodschappen doen idem dito, uiteindelijk weet je nooit wie je ontmoet… En zelf de doggy walks met Boris kan ik modieus doen… met makkelijke voetjes natuurlijk… You only have one chance to make a good impression, al is die eerste indruk vooral voor jezelf belangrijk.
Daarom ga ik nu eerst mijn nagels lakken in het felste rood dat ik kan vinden!
Hou het safe, handen wassen, en in je mooiste outfit afstand houden. Hou jullie goed.
Xoxo Ninon
PS: wat ik mis in deze tijden van Covid-19 is een fotograaf… want tja die selfies zijn maar zo zo…
Oei nog niemand gereageerd, zal ik het doen want ik weet dat bloggers graag een reactie krijgen op hun schrijven. Ik kan je niet meer dan gelijk geven… ik hang ook veel meer in mijn home jogging dan anders… En waar ik anders zeker alle 2 à 3 weken naar de kapper ga voor een coupe knipbeurt of bijkleuren is er nu een uitgroei en geen coupe meer… Maar wie ziet het, ooh ja de mensen in de supermarkt… en kwam ik vorige week net geen collega tegen mooi uitgedost… en ik liep daar met mijn haar in piekjes en mijn rafelige sweater… nee het voelde een beetje ondermaats. Ik heb met oten ook voorgenomen nee Nina dat doe je niet meer.. je doet het ook niet in niet-Corona tijden… so why now?… Dus je blog is helemaal op zijn plaats. Ik sta ook weer voor mijn kledingkast en kies 🙂 Prettige zondag nog.
Altijd leuk als je reageert, zo weet ik dat mijn blogs ook gelezen worden. Thanx. Kijk maar uit naar je eerste kappersafspraak dan 🙂 ik heb mijn froufrou zelf beetje bijgewerkt, en haarverf gekocht voor de uitgroei 🙂 Lukte ook maar iets minder dan de kapper :). Gezien hoe ik vandaag om mijn kip aan het spit ging… voor de kast de outfit gekozen 🙂