Fiftylicious op de werkvloer

Dit keer is het gemakkelijke te bloggen, want er werd over mij geschreven 😊. Hebben jullie me zien staan in Mark-magazine het voorbije weekend met foto en  interview? Deze jobkrant waar Unilin, mijn werkgever, deels verantwoordelijk is voor de inhoud kon je vrijdag bij De Standaard en zaterdag bij Het Nieuwsblad vinden… En ik maar ‘shinen’ achter mijn laptop 😊. Fifty-licious op de werkvloer

Ik werd voor Mark-magazine geïnterviewd  over leeftijdsverschillen op de werkvloer… en nee ik was niet de jongste werknemer 😉, maar eerder de Fifty-licious one. Ik doe de gemiddelde leeftijd een beetje stijgen… want ik word omringd door 25-35-tigers, met een paar ‘oudere werknemers’ van 45 max :-). De journalist vroeg hoe mijn relatie met mijn jongere collega’s is… Goed natuurlijk, leuk, tof.  Die ‘jonkies’ vallen super mee 😆 . Gesprekken over shoppen, vakantie en reizen, ‘hoe was het weekend’, leuke film, toffe activiteit…  ja daar staat geen leeftijd op.  Maar dikwijls zijn de gesprekken gewoon werkgerelateerd. Doen we dingen samen?… Weinig… misschien deels omdat we toch wel in een andere levensfase zitten, maar ook omdat we niet dichtbij wonen,…

Gelukkig is de mentaliteit een beetje aan het kantelen en krijg je als 50-plusser meer kansen op de arbeidsmarkt. Men apprecieert onze ervaring en expertise. Maar een aantal misvattingen moeten de wereld uit… Medioren zijn niet vastgeroest, niet traag, of niet in staat om zich aan te passen, of digitale analfabeten.  Het is een kwestie van aan te leren en er voor open te staan. Een wisselwerking. Jongere collega’s kunnen ons updaten in nieuwe technologieën en IT,  en 50-plussers kunnen een inspiratiebron zijn op de jongere werkvloer. In mijn job als schade/verzekeringsmedewerkster is het vooral bellen en mailen, dus jonger of ouder is niet echt belangrijk, professionaliteit telt. En zo lang die hersentjes nog goed werken… zijn we Fifty-licious op de werkvloer 😉

Wij, de Generatie X (geboren tussen 1960 en 1975), leerden een balans te vinden tussen job en thuis, en kozen ervoor om deeltijds te gaan werken. Wij leerden ook om flexibel te zijn en om autonoom te werken, me myself and my laptop. De secretaresse werd een management assistente, koffie halen hoort er niet meer bij wel veel bredere verantwoordelijkheden. We zijn ook de generatie waar capabele dames carrière konden maken. Vrouwelijke CEO’s als Ilham Kadri (Solvay), Dominique Leroy (Proximus), Michèle Sioen (Sioen Industries), Sophie Dutordoir (NMBS), Mimi Lamote (Mayerline), het zijn de witte raven waarvoor ik bewondering heb. Fifty-licious ladies die hun ‘mannetje’ staan en het pad effenen voor nog meer dames in het bedrijfsleven.

De 50+werknemer heeft ook de beste eigenschappen van de andere generaties in zich. Van de ‘babybomers’ de loyauteit en betrokkenheid bij het bedrijf waarvoor ze werken, wij zijn blijvers. En net als de jongere generaties Y & Z,  weten we dat het leven na je werk ook belangrijk is. Je kiest prioriteiten, werken ja…maar niet ten koste van levenskwaliteit.  En hier verwijs ik ook naar mijn blog Cougars op de werkvloer…

‘Ben ik een doorsnee 50+’… Soms wel soms niet… Ik ben terug single sinds mijn partner is overleden, heb geen kinderen, werk deeltijds, heb een blog… Vroeger was mijn vriendenkring eerder een generatie jonger, die waren toen ook single en no kids… But times change… nu zijn bij leeftijdsgenoten de kinderen het huis uit en sommigen ook terug alleen… Zo lang je maar op eenzelfde manier in het leven staat, zelfde levenswaarden hebt, leuke babbels kan doen… Let the friendships bloom (bloeien). Ook deze uitdaging van met mijn blog Fifty-licous te starten is misschien niet evident als 50+… Maar ik vind het leerproces op zich boeiend en uitdagend. En zo lang je leert  en open staat voor nieuwe ervaringen, blijf je jong…

“Anyone who stops learning is old, whether at twenty or eighty. Anyone who keeps learning stays young”.
Henry Ford (1863 – 1947)

Xoxo Ninon