Een puber van middelbare leeftijd

Wat ik deze zomer beseft heb over 50+ zijn is dat het soms zo lijkt op hoe we waren als tieners. En nee we zijn geen overjaarse pubers, meestal niet. Dat platte buikje gaat weg en in de plaats krijgen we een muffintop rondom ons middel en een pak extra levenservaring, maar toch. Als je erover nadenkt zijn er zoveel spiegelingen die we gemeenschappelijk hebben. Ja soms voel ik me een puber van middelbare leeftijd, een nadenkertje.

Vriendschap

Ja vriendschap bijvoorbeeld. Eens 50-plusser worden vrienden terug veel belangrijker in je leven. Je hebt of maakt er weer tijd voor. Ook als tiener waren vrienden superbelangrijk. Ze waren dat sociale vangnet waarmee je alles kon delen. Zij steunen je met alles wat je doet, geven je een gevoel van verbondenheid en acceptatie, zeker tijdens die wat ongemakkelijke ‘mijn ouders begrijpen me niet’ tienerjaren.

Ook op middelbare leeftijd zijn je lichaam, geest en emoties dikwijls wat in de war door de veranderingen van het ouder worden. En maak je soms beslissingen waarvan wenkbrauwen fronsen.  En ook hier zijn het je vrienden die je steunen, het leren relativeren en je het nodige perspectief laten te zien. Vrienden zijn als die reddingsboot op de woelige baren van je leven. De vriendschappen die je koesterde als tiener, deze vriendschap wordt weer o zo belangrijk op latere leeftijd.

Erbij horen

Of erbij te horen, nog zoiets wat heel belangrijk was toen we jong waren. En net toen we dachten dat het niet meer uitmaakte hoe goed of slecht we eruitzien. Dat we er eindelijk van overtuigd zijn dat schoonheid echt van binnen zit. Wordt er in de maatschappij meer dan ooit ingezet op looks en uiterlijk. Jonger, hipper, rimpellozer, Instagram succes,… blijken belangrijker dan integriteit en intelligentie.

Toen hadden we misschien jeugdpuistjes of maakten onze nieuwe vrouwelijke vormen ons onzeker. Nu worden we geconfronteerd met menopauzebuikjes en muffintops, rimpels, minder pronte borsten, haren waar je geen haren wil, onze huid die slap begint te hangen,… Ja er op ons best uitzien is net als toen weer een uitdaging, of moeten we het gewoon aanvaarden.

Eens 50+ is er terug bij horen ook niet altijd evident. Jarenlang waren je gezin, je partner, je collega’s, je familie je referentiegroep. En je komt op een leeftijd waar een na ander kan veranderen, of zelfs wegvallen… Terug ‘jouw’ groep vinden is a work in progress.

Seksbabbels

Net zoals je je onzeker voelde naar jongens toe toen je jong was. En giechelend deelde je met je vriendinnen een artikel uit Joepie over ‘zoenen met tong’, of iets uit Flair of Cosmo over hoe het er in bed kon aan toe gaan. Ja die hormonen begonnen te razen, maar je parate kennis was er nog niet… Seks wat was dat precies of hoe het zou zijn. Aan een vriendin die ‘het (bijna) gedaan had’ vroeg je waar al die opwinding precies over ging… Al maakte praten erover, laat staan doen, je eerder verlegen, verward en onzeker.

Weet je, ook op middelbare leeftijd wordt er terug meer over seks gepraat. Ook die hormonen razen terug, misschien wel wat de verkeerde kant op maar alles komt goed. Je lichaam is ouder geworden, of misschien kreeg je er wat pondjes bij, wat je misschien onzeker maakt. In je hoofd is er wel die goesting in seks. Maar fysiek wordt het anders, met meer geduld, meer begrip,…

Bij 55+ heren zijn erecties minder stevig, of kunnen minder lang vastgehouden worden, als ze al gebeuren. Dames krijgen door de menopauze een drogere en daardoor strakker voelende vagina. Had men in het verleden goede sekservaringen dan blijven deze leuke uitdagingen ook op latere leeftijd. Maar is missionaris het enige wat ooit gebeurde, en ben je nooit verder geëvolueerd tja dan zal je moeten ‘bijscholen’😊en praten over seksbeleving met vriendinnen helpt hierbij.

Veilig vrijen

40 jaar geleden begon je met seks als je zeker was van een relatie, je begon met de pil, en klaar. Soms werd er ook onveilig gevreeën maar had men vooral schrik van zwanger worden, aids en soa’s nee daar dachten we niet aan. Natuurlijk waren er ‘verantwoordelijke’ jongens die een condoom in hun portefeuille zitten gehad of ze wisten hoe ze het moesten doen… Ik herinner me een voorlichtingsfilmpje ‘hoe doe je een condoom over een borstelsteel of over een banaan’😊 ja echt waar…

90% van de 50-plussers vrijt onveilig!!! Spijtig genoeg zorgen meer echtscheidingen, meer vreemdgaan, meer wisselende contacten en de onwil om een condoom te gebruiken voor een soa-explosie (seksueel overdraagbare aandoeningen) bij 50plussers is. Lees volgende artikels: soas-komen-vaker-voor-dan-gedacht-ook-bij-ouderen en 90-procent-van-de-50-plussers-vrijt-onveilig

Als een puber van middelbare leeftijd voelt het als je zit te ‘knoeien’ met een condoom. Wij zijn de generatie waar er nooit werd op gehamerd hoe belangrijk het is van veilig te vrijen. En nee wij 50+ dames kunnen niet meer zwanger worden, maar zo lang je geen exclusiviteit naar elkaar toe hebt, GEBRUIK EEN CONDOOM. Wees verantwoordelijk naar elkaar toe, laat je testen. Want een ding hebben we gelijk met de jeugd, ook 50-plussers halen de statistieken wat Soa’s betreft.

Drank & drugs

In onze jeugd zeiden we nee tegen drugs, oké misschien niet helemaal want chill worden met een joint dat hoorde er wel bij. Maar zwaardere drugs gebruiken werd sociaal als ‘not done, lozer!’ afgekeurd. Wel zijn we de generatie die ‘alcohol’ geen drug vindt. Met alle statistische (en echte) gevolgen van dien, 50-plussers blijven gezien als ‘zware, risicovolle drinkers’. Zo ook met sigaretten, waar de jeugd die tegenwoordig afzweert zie je nog steeds veel dames en heren van middelbare leeftijd en ouder een sigaret roken. Ach ze zullen die 70 wel halen zeker…

Alcohol, medicatie, sigaretten, soft & hard drugs… zijn ook nu zelfs nog meer dan toen we tieners waren, een groot deel van de maatschappij, van de geldstroom, van de agressie, van ons leven. Blijf er van weg of ga er verstandig mee om, en zorg dat je niemand meetrekt in je val.

Onzekerheid

Net als toen we als pubers onzeker waren over keuzes voor onze toekomst, komen deze angsten terug als je ouder wordt. We zijn over de helft van ons leven en toch we vragen ons nog steeds af wat onze toekomst brengen zal. Worden we oud? We gaan toch niet ziek worden? Ik ga toch niet eenzaam zijn? Ga ik nog mensen hebben die voor me zorgen?

‘Wat heb ik eigenlijk met mijn leven gedaan?’ is de grote vraag die steeds terugkomt. De afgelopen twintig jaar hebben we dit kunnen ver voor ons uitduwen. Er waren dringender zaken zoals voor man en kinderen zorgen, voor honden en ouders, promotie maken, huizen kopen, vakanties plannen…  Maar wat als de hond is overleden, de kinderen aan het studeren, het huis is afbetaald, de ouders op cruises zijn of in een verpleegtehuis, we niet meer echt praten met onze partner, onze werkgeven blij is dat die 50-plussers ten minste blijven… Wat als dit alles voorbij is… wat met die volgende fase… Soms voel ik me een puber van middelbare leeftijd en voel diezelfde angst en onzekerheid over keuzes als toen… Wat wil ik (nu nog) doen met mijn leven…

Een puber van middelbare leeftijd

Wat ik deze zomer vooral heb beseft, is dat ik niet alleen ben in deze overgangsperiode. Nooit ben je alleen, zo velen voelen hetzelfde. En als ik dat had geweten als tiener had ik misschien ander keuzes gemaakt. Meer durven in het leven staan en dingen me gewoon laten overkomen… in plaats van te proberen je toekomst te controleren. Waar ik onze huidige jeugd vooral om bewonder is dat zijn dat wél kunnen. Zij gaan voor hun dromen en niet voor vastigheden. Zij blijven veel minder hangen in relaties die geen goed gevoel geven. Zij durven gewoon, zij durven leven!

Laten we niet opnieuw dezelfde fouten maken als toen en eenzaam zijn als we ouder worden. Omarm de onhandigheid van het nieuwe midlife-normaal, weet dat je niet alleen bent.😊

Xoxo Ninon

Lees ook deze blogs over ouder worden word-ouder-zonder-oud-te-worden en mythes-rond-ouder-worden-seks-en-erotiek