Het is deze week exact een jaar geleden dat het coronavirus ons leven op z’n kop zette. Gelukkig kregen we eindelijk een hoopvol perspectief. Binnenkort zal ons leven weer ‘normaler’ of toch zo goed als beginnen voelen. Vaccinaties komen op gang, iets minder coronarestricties de komende weken,… Nu al een grotere buitenbubbel van 10… En terug terrasjes kunnen doen en restaurantje bezoeken vanaf 1 mei… En toch… dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen. Het voelt ergens als een soort eerlijke troost als je de zon in één keer over de ganse wereld ziet ondergaan.
ONS
Dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen voelt als een grote paraplu waar we allen samen moeten onder schuilen. Iedereen verbonden om collectief samen deze stormen te doorstaan. Waar ‘ons’ plots belangrijker is dan ‘ik’. Waar we elkaar dezelfde moed toewensen, en begrip, en geduld… Het wordt wel beter….
Dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen omdat we allemaal gelijk zijn, gelijkwaardig voor dit virus,… Noch je bankrekening, noch je status kunnen je beschermen… De maatschappij werd erdoor afgevlakt. De wereld werd geëgaliseerd. Er is een soort bevrijding. Allemaal samen maken we ongeveer hetzelfde door.
Dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen waar we allemaal alle kennis en kunde verenigen om te vechten tegen een gemeenschappelijke vijand. De wereld vecht ‘samen’.
Dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen geeft ons ook toestemming om te huilen, te voelen, te berusten, te reageren, kwaad te zijn, medelevend… Als iets een eerste keer fout gaat, huilen we samen, zijn we samen bang. Als die tweede golf er kwam, werd je misschien gefrustreerd en boos op je medemens. Die derde hebben we tot nu toe kunnen afhouden… maar blijft het zo… Niemand heeft een glazen bol. Wat we wel weten is dat je leven nooit meer hetzelfde zal zijn en dat je zal moeten leren leven met veranderde omstandigheden.
WIJ
Dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen, geeft ook rust. Het is niet langer dat een van ons alleen faalt. Het is niet langer dat we ons wel of niet moeten meten met anderen. Even hoeven we ons geen zorgen te maken of we wel of niet genoeg doen. We hoeven er niet over na te denken of we wel of niet op het juiste party zijn uitgenodigd en of we wel of niet de juiste outfit hebben om te dragen. We hoeven niet in cirkels te rennen om een leven bij te houden dat we eigenlijk toch niet echt wilden. We zijn, op een vreemde manier, verlost van die ratrace en misschien hoeven we er niet meer naar terug.
Dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen en waar we ons even geen zorgen hoeven te maken over volgende jaar of een verdere toekomst, en ons vooral concentreren op het doorkomen van vandaag. Even, we hebben toestemming om los te laten. We hebben toestemming om binnen te blijven, om niets te doen. En dat is eigenlijk ook het meest nuttige wat de meesten van ons kunnen doen, in stilte, de stilte, het wachten… wachten tot het over is… wachten tot het voorbij is… wachten tot ons leven er terug is…
Ja ik weet ook wel dat het voor sommigen veel erger is, zeker als je job bedreigd is, hun gezondheid, hun verdriet, hun angsten… En dat geld hebben echt wel een verschil maakt. En ja soms spelen er politieke en kapitalistische belangen mee… Maar dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen heeft ons nog nooit zo dicht bij elkaar gebracht om samen te streven naar dat grotere doel… Het corona-virus stoppen… of zorgen dat niemand er nog aan sterft… voor minder gaan we niet!
IK & JIJ
Dit is ons zilveren randje.
Onze hoop en geloof dat alles terug anders wordt.
Dit is waar we langzaam en geleidelijk zullen van herstellen.
Dat vreemde onbekende virus dat onze wereld probeerde te vernietigen.
En toch zullen we er sterker, slimmer, wijzer, anders uitkomen…
En onze wonden likkend… kijkend naar de opgaande zon…
Dat vreemde zilveren randje als alles tegelijk fout gaat voor iedereen, had misschien een punt…
Misschien is dat het punt
Xoxo Ninon
Ik schreef ook het blog ‘Een donkere wolk met een zilveren rand‘ maar met een ander onderwerp… dichter bij de moeilijke datum van 16 maart.
En wie nog graag iets leest over die zilveren rand en corona klik dan even door naar deze tekst, ook pakkend de zilveren-rand-en-de-gouden-horizon-van-corona
Alle foto’s zijn gratis foto’s van Pexels