Ben ik zo happy als mijn social media?

Ik had telefoonbabbel met een oude vriendin. Onze vriendschap is oud, niet wij twee 😊 Ze gaf me een oprecht complimentje, dat ze mijn blogs leuk vindt omdat het voelt alsof ze met mij praat. Maar er was ook dit nadenkertje: “Hoe doe je dat, er altijd zo vrolijk en blij uit te zien? En leven vol leuke activiteiten te hebben?” vroeg ze, nochtans weet zij ook van mijn mindere hobbels en bobbels. Tja… ben ik zo happy als mijn social media?

Selfies zijn bedoeld voor onszelf, niet voor anderen.

Ook mijn persoonlijke leven is niet echt altijd Instagram-perfect, maar veel situaties deel je gewoon niet op sociale media. Mijn relationele status op facebook bijvoorbeeld die staat al jaaaaaaaren hetzelfde. Geen ‘in relatie’ ‘uit relatie’ ‘het is moeilijk’ voor mij en een reeks emoji’s 😊 ❤ ☹ 😯 😀 💡 😈 . Wie het moet weten, weet het. Ik zei tegen die vriendin dat mijn foto’s en de glimlachjes wel echt en oprecht zijn. Wie me kent weet het is geen ‘facebook’  face is, geen voor sociale media vervalste lachje. Ik geniet eerder van het moment. Ik heb ervoor gekozen om gelukkig te blijven en het beste te maken van de situaties die op mijn pad komen. Als het leven je citroenen geeft, maak er limonade van. En nog beter een caiperinha, mijn favo brouwsel (recept) 😊

Een ding is zeker, niets blijft voor altijd…

Net als iedereen zijn er de nodige putten en bulten op mijn levenswandel… gezondheid (even) kwijt, werk kwijt, lief kwijt, man kwijt, poes recent kwijt,… maar ook vele happy moments. Problemen komen, maar nog belangrijker in de meeste gevallen ebben ze ook weer weg. Ik schreef het reeds, ik accepteer dat ik onder veranderende omstandigheden mezelf terug moet heruitvinden (zie deze blog). In jezelf een emotionele kracht vinden om je leven met een positieve houding aan te pakken  is belangrijk om gelukkig te zijn. Ik heb soms ook een dip hoor, vol medelijden met mezelf, of in een paniek moment, of in tranen in mijn zetel, en nee die post ik niet niet op sociale media. Dan kruip ik even onder mijn steen (want ik ben een schorpioentje) en wacht tot de zon weer doorbreekt.

Happy face happy life?

Houden we echt rekening met wat iemand plaatst op Facebook of Instagram? Vergelijken we hun looks, hippe vriendkring, trendy places waar ze waren, happy faces echt met onszelf? En dit meestal als we zelf niet in een happy moment zijn. Zou je dan echt jaloers moeten zijn op die ander? Hun leven is ook niet altijd social-media-perfect denk ik. Er zijn ook bad hair days, slonzig  in de zetel voor tv, saai aan het shoppen voor het huishouden, onenigheid met de partner of vrienden, of die pukkel op de kin die niet gepost worden.  Ikzelf ben een deler, een meedeler.  Facebook dat zijn bijna allemaal vrienden en kennissen. Ik deel met jullie wel graag foto’s van een vakantie, of ervaring of mijn blog. Want als single tegen wie vertel je het anders dan tegen je vrienden. Of ik deel leuke weetjes… Zoals vorige zaterdag de ‘Wim Delvoye tentoonstelling in het KMSK‘ is een aanrader. Maar dat ik vrijdag, zondag, maandag en dinsdag  zonder plannen thuis was (zonder zielig hierover te doen hoor, want alleen zijn is niet eenzaam zijn daarom) maar dat weet dan ook niemand… Dus alsjeblieft, vergelijk je niet, vergelijk je leven niet. Alles is goed.

Ik neem het leven eerder dag per dag. Ik heb geen verre toekomstplannen, reisplannen, relatieplannen.. Ik zie wanneer het zover is, ik leef momenteel eerder wat à l’improviste.  Dit is ook een manier van controle te hebben over mindere situaties, en deze niet projecteren naar een toekomst. Gewoon vooral in het nu leven. Happy face happy life? Soms zet je gewoon even het happy masker op, het lukt je gewoon beter zo. En die mindere momenten daar weet alleen wie heel kort bij me staat iets over… en dat is genoeg.

Net als liefde, is ook je gelukkig voelen een werkwoord

Altijd happy zijn bestaat niet. Dus je altijd gelukkig voelen kan gewoon niet. Je maakt gewoon het beste van de beslommeringen die op je pad komen toch. Soms gaat je gelukkig voelen moeiteloos. Een schouderklopje, gemeende complimenten dat je er goed uit ziet , lammetjes in de wei… Maar op zo van die shitty dagen, ppfff… ik probeer er mezelf dan aan te herinneren wat ik wel heb. Zonder ik daarom verdriet en echte problemen wil minimaliseren, maar ergens een vorm van dankbaarheid om niet alles als vanzelfsprekend te ervaren maar eerder te waarderen is voor mij ook gelukkig zijn.

Mijn schrijven is een uitlaatklep. Ik wil positief verder gaan met mijn leven. Ik begon te bloggen met de hoop om vrouwen aan te moedigen de beste versie van zichzelf te zijn. Maar laten we eerlijk zijn, niemand wordt wakker als de beste gladgestreken geschminkte versie van zichzelf… enkel op Instagram-posts kom je zo uit bed. 😊 Wat belangrijk is dat als je werkt aan die betere, meer happy  versie van jezelf, je dit ook uitstraalt.. in je looks, in je zijn, in je omgeving…  Het vinden van je happy is een innerlijk proces die een positieve houding vereist. Dus ben ik zo happy als mijn social media? Meestal wel, maar ook niet altijd.

Xoxo Ninon

* Wat betreft de foto’s die ik post, die tonen mijn echte ik, hoewel ik moet toegeven dat ik aan mijn fotografe van dienst toch dikwijls vraag er meerdere te nemen, zodat ik er toch de ‘beste’ kan uitkiezen… dat er ook andere waren dat zie je hier… 😊 😊