Are you lonesome tonight?

‘Are you lonesome tonight,…’ ‘Ben je eenzaam vannacht?’…  Het was een confronterende tune die uit het raam van een passerende auto galmde… De melodie klonk de rest van de dag in mijn hoofd, en het warme stemtimbre van Elvis Presley fluisterde in mijn oor… Het is een niet zo leuke titel hierboven, en ook dat eenzame beertje… Voel ik me soms een eenzaam beertje?  Meestal dat valt nog mee.  Alleen zijn is daarom niet, of niet altijd, eenzaam zijn… En toch… Are you lonesome tonight?

Ik had  een beetje een writers block deze week, of eerder l’embarras du choix. Meerdere blogs in de pijplijn en ook mijn trip Parijs aan het voorbereiden van next week… cultuur & shoppen (lezen jullie nog wel over)…  Dus waarover  schrijven? Daarnet na mijn ’therapeutisch’ (straks meer) shoppen in Gent deed ik nog een terrasje. Genietend van mijn cappuccino luisterde ik mee naar het gesprek een tafeltje verder.  Ik vermoed 2 echtparen, 50tigers… En het gaf me inspiratie voor deze blog… het ging over wat zou je doen moest je partner wegvallen.

De mannen zagen het echt niet zitten zo zonder partner, want ja alleen, die eenzaamheid, en dat huishouden… Maar die 50+ dames twijfelden of ze nog een nieuwe partner onmiddellijk zouden willen. Eindelijk tijd hebben voor zichzelf vonden ze een grote plus. Tijd om hobby’s  te doen, te genieten van de onafhankelijkheid, van de vrijheid.  Niet te moeten strijken, poetsen, boodschappen, of koken… of pas als je er zin in hebt.  Ja die nieuwe flexibiliteit zagen die dames echt wel zitten ‘Maar daarom moet je nog niet dood gaan hoor schatje”, zei de ene dame  🙂 ‘En om  nu nog een ander te zoeken,… ik ben veel te goed thuis’ antwoordde ‘het schatje’ 🙂 .  Mensen in relatie benijden soms de ‘vrijheid’ van een  alleenstaande.  En toch, het is niet altijd gemakkelijk, om zowel de uitdagingen als  de voordelen van alleen zijn leuk te vinden.

Ik ben een single zonder kinderen. Je woont , eet , slaapt alleen. Ik ben baas van het ’tv-bakje’, en al de rest 🙄 .  Maar het gebeurd dat je een ganse avond niet moet praten. Niemand belt, niemand aan de deur.  Al chat je wel eens op een date site of via Messenger, dat virtuele praten telt in ‘mijn wereld’ ook als een echt gesprek.  En ja, ik babbel als een ‘old cat/dog lady’regelmatig tegen mijn mede-huisbewoners ‘Goedemorgen mijn hondje’, ‘Slaap wel poessie!’ Ik ben alleen, maar echt eenzaam nee zo heb ik me nog nooit gevoeld.  Wel eens een eenzaam moment, zo vol van zelfmedelijden… waarom heeft niemand mij gevraagd… mij meegevraagd… Dat wel.

Het is misschien omdat ik in de voorbije jaren reeds met periodes single was dat ik ergens leerde om te gaan met het ‘me myself and I’-gezelschap. Daarom ook dat ik na het overlijden van mijn partner vorig jaar niet in dat diepe dal van ‘alleen=eenzaam’ getuimeld ben.  Maar het is aanpassen. Na 5 jaar relatie niet meer je dagelijkse babbels hebben. Of een vast maatje om mee op stap te gaan, leuke dingen te doen. Of gewoon gezellig met 2 in de zetel. Wat ik het meest mis dat zijn die telefoongesprekken, ook toen we al samenwoonden, van op de parking van Unilin tot op de oprit thuis, en de over-de-middag-belletjes ‘eventjes vragen of alles goed is’.

We zijn allemaal sociale wezens. Iedereen verlangt wel naar boeiende gesprekken, diepe vriendschappen, of gewoon iemand waar je kan op terugvallen. Je kan verwachten dat je familie en je vrienden je mee op sleeptouw nemen, maar het initiatief moet ook uit jezelf komen. Eenzaamheid is soms ook dat er iets ontbreekt in je leven, en nee dit is niet altijd een partner, integendeel. Kleine ervaringen maken dat je iets hebt om naar uit te kijken, en daar kan je jezelf mee helpen. Misschien wil je wel eens de last-post in Ieper meemaken (I would) of een strandwandeling met pannenkoeken achteraf (I did, helemaal alleen). Of eindelijk starten met een nieuwe hobby waar je tot nu toe nooit tijd voor had (mijn blog, WordPress cursus en misschien binnenkort Fashion Blog cursus… ik leer bij, ik leer nieuwe mensen kennen, nieuwe ervaringen).

Als single heb je dikwijls niet ingevulde weekends, niet ingevulde vakantie-dagen, niet ingevulde avonden. Als er zo een leeg weekend is, dan heb ik er echt geen probleem mee om alleen naar een stad te rijden en winkeltjes te kijken, mensjeskijken. Niet altijd goed voor mijn geldbeugel, maar goed voor mijn moraal, ‘retail therapy’. Gent, Kortrijk, Antwerpen, Rijsel, Knokke, Roeselare zijn ideale vriendinnen daarvoor 🙂 .  ‘Shoppen is goedkoper dan therapie, het kost evenveel en maar je hebt wel een nieuwe jurk achteraf” 🙂 En ’s avonds zijn mijn TV en mijn laptop altijd vrienden die me entertainen. Niet at ik er voor thuis blijf, I am only one call away! Alle dagen weg dat hoeft zo niet meer, de afgelopen jaren heb ik ervaren dat ik ook graag thuis ben, of misschien is dat door Boris… samen zijn. Een hond houdt je weg van eenzaamheid denk ik.  En die vakanties, ik heb goede herinneringen aan eerdere groepsrondreizen die ik als single deed, of vorig jaar een paar dagen alleen op city trip. Maar ik geef toe het is altijd een beetje een overwinning op jezelf. Maar het is natuurlijk nog leuker om met je beste vriendin plannen te maken, Paris on arrive   😎

Maar eenzaam kan je zijn met of zonder partner, eenzaamheid an sich heeft niets te maken met al of niet in een relatie te zijn. Gelukkig zijn hangt niet van anderen af, je moet het vinden in jezelf. Maar al bij al, als er een toffe man mijn pad zou kruisen kunnen we gezellig samen baas zijn van het ‘TV-bakje’ :-P.

Xoxo Ninon

En wie nog even Elvis in zijn oor wil horen fluisteren… Are you lonesome tonight by Elvis Presley