‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst

Allereerst sorry voor de ietwat morbide titel voor een maandag. Maar het is een treurige en trieste week. Een blog over daten of over midlifecrisis… dat paste niet bij mijn verdriet. Een vriend stapte uit het leven na vechten tegen de woekerende duisternis in zijn hoofd. Tijdens het afscheidsmoment werd zo mooi de nadruk gelegd op wat hij betekende voor zovelen, had hij die lichtpuntjes zelf ook maar gezien. En het niet meer willen leven was in schril contrast met nog een afscheid. Een vriendin overleed na lang vechten tegen de woekerende kanker in haar lichaam, zij wou alleen nog langer leven… Zo een week doet je nadenken over jezelf. Over wat als ik er morgen niet meer ben… We zijn 50+, wanneer is ‘later’ echt later… Maar dan liefst met een knipoog graag, daarom deze ‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst.

To do

Je ganse leven ben je je best aan het doen, soms op een sukkeldrafje of andere keren stressy om je to do-lijst te kunnen afvinken. Vergeet ik die verjaardag niet, kan ik daar aanwezig zijn, dringend dat raam verven ik heb het beloofd, niet vergeten bellen men rekent erop, enz… Ja ik weet dat ik niet de enige ben die daar met bezig ben en energie aan besteedt. En ondertussen hoop je dat de mensen uit je omgeving je daarom leuk vinden, respecteren en/of waarderen.

Wanneer?

En dan!? Dan word je aangereden door een bus. Het zal waarschijnlijk geen bus zijn, maar laten we het hoe-het-gaat-gedeelte overslaan. Want ik hoop een ‘oud besje van 90’ te worden (sorry tante jij bent helemaal geen oud besje hoor). En misschien worden we wel een happy healthy 100 jaar, de wetenschap gaat zo snel…

No worries

Ik ben onlangs naar een lezing van professor Distelmans geweest over een waardig levenseinde en recht op zelfbeschikking. Verhelderend frustrerend maar evoluerend gelukkig. Ik ben single zonder kinderen, dus ik besef dat ik best mijn volmachten best in orde maak voor je weet maar nooit. Ik verwijs naar LEIF (LevensEinde Informatie Forum). Even nadenken over een negatieve wilsverklaring en een verklaring euthanasie en dat men weet hoe je je laatste afscheid wil (PS: je weet waar je mijn afscheidsdraaiboek kan vinden hee, al moet ik het dringend wat updaten😊)

Ga er ook vanuit dat uw financiële (zorgvolmacht voor als je zelf niet meer kan beslissen) en juridische zaken (testament bijvoorbeeld) in orde zijn (als dat niet het geval is, kan je ze misschien toevoegen aan je werkelijke to-do lijst, voor ieders gemoedsrust en vooral de jouwe).

Als ik morgen sterf

Maar we wijken even af. Voor deze denkoefening neem aan dat tijd en geld geen rol spelen. Je kan overal heen, alles doen, alles betalen. En je bent ook niet ziek, je bent gezond en je weet gewoon dat je er morgen niet meer bent en je hebt een ganse 24 u dag om in te plannen.

Wat als je zeker wist dat het morgen was bijvoorbeeld? Wat zou je laatste ‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst zijn die je wil afstrepen? Zouden er nog dingen zijn die je vlug wil doen? Waar je rekening wil mee houden?

Ik zou

Ik dacht een tijdje na over relaties uit het verleden. Is er nog iets dat ik moet zeggen? Een sorry misschien voor harde woorden of een laatste raad, alhoewel misschien moeten ze het zelf ontdekken. De gezichten van familie en vrienden flitsten door mijn hoofd. Wie zou ik het liefst zien? Ik zou hen allemaal missen. Het verbaasde mezelf dat ik nergens heen hoefde te reizen, niks van de plaatsen op mijn bucketlijst zijn plots een prioriteit.
Ik zou, ik zou, ik zou… nee ik zou niks van dat alles. Thuis zijn, omringd door liefde en vriendschap, is het enige dat telt deze laatste dag eigenlijk.

Hieronder vind je mijn lijst, en ik ben zeker dat deze nog aanpasbaar is… Wat zou er bij jou opstaan…

‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst

  • Bel mijn familie en zeg dat ik een grote som (de lotto schept te veel verwachtingen😊) gewonnen heb en ze alles moeten laten vallen om NU gezellig samen te lunchen. Een laatste mooie herinnering, een laatste babbel in alle positiviteit.
  • Shoppen, ik kan toch niet in een ‘oude’ jurk😊… Koop die jurk die je anders nooit zou kopen wegens te duur, niet erg voor deze laatste keer… Ik wil me nog even een prinsesje voelen bij de lunch of deze avond. Nog een twirl maken, ronddraaien met mijn uitwaaierende nieuwe jurk.
  • Maak een lange wandeling met Boris en neem elke wolk, boom, vogel, bloem, lieveheersbeestje in je op. Zorg dat Boris een nieuw leuk baasje krijgt, het is zo een toffe hond.
  • Maak een afscheidsblog (oei daar heb ik nog wat werk aan maar het is toch nog niet voor onmiddellijk hee) en vraag deze te posten. Maak ook een afscheidsbericht met een reeks leuke foto’s om een laatste keer op je Facebook te zetten want je bent zoveel meer dan die laatste dag. Vermeld met uitroeptekens dat je het zo mooi en tof vond dat iedereen in je leven was. Vraag dat beide accounts afgesloten worden na een maand (PS: paswoorden vind je je weet wel waar).
  • Geniet van die volledige zintuigelijke beleving van alles… Adem, ruik, voel, luister, zie, proef… bewust.
  • Knuffel iedereen zonder te willen loslaten en zeg dat je hen graag ziet.
  • Ga even door je kasten (en je laptop) en gooi gênante dingen weg. Je weet wel, oude dagboeken, bepaalde foto’s, speeltjes 😊, datingsiteberichten… En de rest… jouw zorg niet meer.
  • Nodig ’s avonds 20-tal vrienden (en familie) uit met hetzelfde excuus om wijn, nee champagne te drinken en te lachen en misschien zelfs nog te dansen… Maar voor middernacht iedereen naar huis, want dan verandert alles terug in een pompoen en in muizen, geen glazen schoentje geen prins (cfr Cinderella van Disney)😊.
  • Neem een glas champagne (de fles in de buurt want het kan nog even duren), in je mooie jurk en je parelketting, zet je lievelings-CD op (ook nog even over twijfelen), wat theelichtjes, de hond aan je voeten en denk aan hoe rijk je leven was… En vraag aan een naaste om morgen langs te komen en aub niet te schrikken… Alles is goed.

Nog een dag

Dat is het zo ongeveer, denk ik. Tijdens deze oefening voelde ik soms tranen prikken… verdrietig over wat ik zou missen… de mensen, de vrienden en familie, Boris, de rode zonsopgangen uit mijn raam, het wisselen van de seizoenen in mijn tuin… Ik treurde omdat ik eigenlijk nog niet klaar voor ben voor die laatste dag. Ik zou graag nog een dag willen, en nog een… Een nieuw lijstje is in de maak om over na te denken. Daarop staat ook knuffelen bij een knapperend haardvuur 😊, ik mis de knuffel nog en het haardvuur 😊 ik zeg maar😊.

Geruststellend

Geruststellend was wel, ik heb geen spijt van mijn leven, ik heb niet het gevoel dat ik veel gemist heb. Er was liefde, er was verdriet, er was vriendschap… wat heb je nog meer nodig? Deze ‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst toont dat er geen tijd is om bezig te zijn met iets wat je geen vreugde brengt. Misschien maakt het je ergens bewust van wat belangrijk is, doet je nadenken over jezelf, over je verleden. En dat is goed, het geeft een soort van klaarheid, duidelijkheid over wat belangrijk is als dit je laatste dag was… Maar ik ga nog heel lang leven… laat dat gezegd zijn😊.

Ik hoop dat mijn leven de komende jaren niet zal eindigen, en ik hoop dat ik aangenaam verrast zal zijn door de nog ongelooflijke ervaringen die ik tussen nu en dan zal hebben.
En als ik nog maar één dag heb, heb ik tenminste mijn lijstje😊.

Xoxo Ninon ‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst ‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst ‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst ‘Als ik morgen sterf’ to-do lijst

Dikke knuffel aan Tanja en aan Philippe ik ben zo blij dat ik jullie leerde kennen.

Lees ook deze blogs over afscheid hoe-lang-neem-je-afscheid en troostwoorden

2 reacties

  1. Hey meid, wat spijt me dat te horen dat er zoveel verdriet in je leven is momenteel. En toch ben je zo sterk om deze blog misschien met een knipoog, maar zo diepgaand te schrijven. Je bent een straffe madam, dat je zo je eigen laatste dag kan orkestreren… En je ook de moed vindt om jouw jonge leeftijd er bewust met bezig te zijn, want daar heb je gelijk ik… de meesten van ons denken gewoon ‘ik weet het toch niet meer een andere zal het wel doen’… Ik moest een traantje wegpinken bij je lijstje… en ik zal er niet bij zijn bij die 20…. maar ik hoop dat zij nog heel lang je telefoontje niet krijgen van ‘ik heb gewonnen’… Dikke knuf en mijn medevoelen.

  2. Ik wens je nog vele gelukkige jaren, Ninon! Je maakte een interessante oefening met mooie to do’s.
    Gelukkig staan er eerst nog vele andere to do’s op ons programma 🙂
    Wat niet betekent dat je niet over sterven mag nadenken. Integendeel. Dit thema is nog te veel taboe. Gelukkig ben jij er weer om dit taboe te doorbreken.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.