Photo by Tim Mossholder from Pexels

Post-corona dromen

Er is geen manier om dit te verbloemen, om het mooier te maken dan het is. Covid-19 is er en blijft er. We hoeven er geen gouden randje van hoop rond te leggen, de komst van het vaccin als ultieme oplossing van alle problemen… deels misschien… want een virus dat muteert, verandert… Ondanks de versoepelingen deze zomer, waren de afgelopen negen corona-maanden buitengewoon moeilijk voor ons allemaal. En misschien hebben we het nu tijdens deze 2e semi lockdown het er nog lastiger mee dan voorheen. Vooral nu je beseft (of toch zou moeten beseffen) dat dit virus nog steeds victorie kraait… Post-corona dromen is een realiteit.

Verder lezen

Verjaardag blues

‘Happy birthday to me, happy biiiiirthday to me-ee…’ Nee, ik blijf nog even 49+ én 1 dag. Moet je je leeftijd vieren? Moet je vieren dat je ouder wordt? Ja misschien wel, want het alternatief is ook niet leuk. Maar dat ik zachtjes afslier naar die 6? Nee niet echt zin in. k voel het al 10 jaar niet dat gelukkige-verjaardag-gevoel, ik werd ook al niet graag 50. En toch in deze corona-blijf-in-je-kot tijd en waar we geconfronteerd worden met afscheid en verdriet, zou je nog meer dan anders moeten celebreren dat je er bent en dat je leeft. Maar zelfs ik, de altijd positivo, ben in de periode rond  mijn verjaardag meer vatbaar voor van die ‘foert-momenten’ of depri-dipjes. …

Verder lezen

Staycation uitstap Campo Santo het Père-Lachaise van Gent & bekende namen spotten

Novembermaand. Allerheiligen, Allerzielen, elf november. Herdenking van doden en van oorlog. Niet de vrolijkste periode. En al helemaal niet met de semi-lockdown, niet-essentiële winkels toe, cafés en restaurants ook, avondklok… Wat kan je dan nog wél doen als je eens ‘uit je kot’ wil komen op een zonnige herfstdag…  Een begraafplaats mag nog steeds!  Dus deze week deed ik met mijn bubbelvriendin deze staycation uitstap Campo Santo het Père-Lachaise van Gent & bekende namen spotten. Als je houdt kerkhoven en eens wat anders wil dan wandelen in de natuur, een aanrader. Monumentale met mos begroeide praalgraven en ook recente zerken getooid met kleurrijke chrysanten. ‘Ik dacht aan jou-bloemen’.  Soms verzorgd, soms verwaarloosd. Een impressie.

Verder lezen

Tuin van herinneringen

Een begraafplaats is als een tuin van herinneringen. De verhalen over je ouders, je grootouders, je kind misschien of partner, of je overleden huisdier wandelen in je hoofd als je aan hun graf staat. Mooie herinneringen, verdrietige. Soms speelt er een glimlach rond je mond, soms welt een traan in je ooghoek. En toch, meer en meer kiezen we om geen gedenkplaats, geen tuin van herinneringen meer te hebben. Ik heb mijn partner ook laten uitstrooien. Geen urne, geen plaats om naartoe te gaan… in overleg met zijn kinderen hoefde dit niet. Zijn as waaide in een vroeg lentezonnetje, en plots dwarrelden er 2 koolwitjes net boven het gras.  Zoals iedereen die iemand verloren is, denk je nog vaak aan …

Verder lezen